#wychowanie

Smartfon daje „najszybszą” przyjemność i zawsze jest w zasięgu ręki. Komunikacja za pomocą wiadomości daje nam złudne poczucie budowania relacji, które tak naprawdę są płytkie. Zbyt długie korzystanie z ekranów prowadzi do depresji, stanów lękowych,  niestabilności emocjonalnej, agresji, braku koncentracji, zaburzeń odżywiania. Kiedy wręczamy dziecku smartfona, to my, dorośli, musimy być gotowi na problemy - mówi prof. Monika Przybysz, medioznawca z UKSW.

- W ciągu ostatnich pięciu lat było już ponad sto takich akcji młodych ludzi opublikowanych w internecie – bójki chłopców, bicie dziewczyny przez dziewczynę, poniżanie, kopanie…. Oni się tego nauczyli jako produkcji, w której sami są scenarzystami, producentami i reżyserami. Nie rozumieją, że nie są dziennikarzami relacjonującymi prawdziwą wojnę, do tego stopnia stracili poczucie moralności, że zamiast rzucić telefon i biec na ratunek krzywdzonym koleżance czy koledze, oni to filmują bawiąc się w telewizję - mówi pedagog, dr hab. Mariusz Jędrzejko.

W najbliższy poniedziałek w pięciu polskich województwach rozpoczną się ferie zimowe. Czas przez jednych wyczekiwany, przez drugich wręcz przeciwnie. Oceny na pierwsze półrocze wystawione, można odetchnąć, a dwa tygodnie ferii mają być przede wszystkim czasem wytchnienia, odpoczynku i regeneracji. Wszystko to brzmi pięknie, ale mocno zderza się z rzeczywistością, szczególnie tą rodzicielską.

Historia Marka, który samotnie wychowuje niezwykle uzdolnioną siostrzenicę. Kiedy na jaw wychodzą jej matematyczne zdolności, mężczyzna musi walczyć o prawa rodzicielskie. Pomagają mu dwie, bliskie mu osoby.

"Podkreśla się dzisiaj, zbyt rzadko i zbyt cicho, że nauczyciele są ze wszystkich zawodów najważniejszym. Każdy zawód zaczyna swe wyksztalcenie już od przedszkola. To, co wynosi z wykształcenia początkowego i podstawowego stanowi fundament ich dalszego życia. Dlatego społeczeństwo i państwo powinno im stworzyć takie warunki, by mogli bez przeszkód być nauczycielami i wychowawcami" - pisze na swoim blogu o. Leon Knabit OSB.

- Najważniejsza w procesie przekazu wiedzy oraz w wychowaniu dzieci i młodzieży jest wytrwałość. Tylko będąc wytrwałymi osiągniemy zamierzony cel. Wytrwałym sprzyja niebo, wytrwałym Pan Bóg błogosławi – mówił abp Józef Guzdek podczas Mszy św. w intencji wszystkich, którzy podejmują trud wychowania dzieci i młodzieży.

Kolejne Tygodnie Wychowania świadczą, że Kościół w Polsce dostrzega znaczenie tej kwestii także w odniesieniu do samego siebie i własnej przyszłości. Jednak w świetle sygnalizowanych ostatnio niepokojących zjawisk trzeba pytać, na ile realny i skuteczny jest jego wychowawczy wpływ.

Choć głęboka intuicja wielu osób mówi, że dziecięce zachowanie nie do ogarnięcia to jest jedno wielkie, rozpaczliwe wołanie o pomoc – mamy wciąż w systemie edukacji drastycznie nieadekwatne metody i narzędzia do pomagania. Dlatego to dobrze, że od września w każdej placówce musi być zatrudniony psycholog. Boję się jednak, że to wcale nie wystarczy.

W 2011 roku studio Pixar wypuściło krótką animację "La Luna" ("Księżyc"). Opowiada ona historię trzech osób – dziadka, ojca i dziecka, których zadaniem jest uporządkowanie Księżyca. Najważniejsze w filmie jest jednak podejście starszych mężczyzn do dziecka i ich odmienny, nie zawsze pozytywny wpływ na niego.

- W psychologii bardzo martwimy się o dzieci, które są posłuszne. To nie jest naturalna cecha rozwojowa. Dziecko ma prawo nie słuchać. To, że my chcemy, aby było posłuszne, jest naszym życzeniem - uważa psycholog i terapeuta Karolina Grzywacz.

Trzymać dziecko pod kloszem czy pozwolić mu konfrontować się przeszkodami? Jak mądrze towarzyszyć dzieciom w pokonywaniu trudności, wpierać je i budować u nich poczucie własnej wartości?

- Mamy dwie kategorie: zło i winę. Zło przynosi obiektywnie złe skutki. Natomiast o winie możemy mówić tylko wtedy, kiedy ktoś ma świadomość i intencję czynienia zła; jeżeli moralnie uważa, że coś jest dobre, to trudno mówić o winie - wyjaśnia w rozmowie z DEON.pl dr Agnieszka Kozak.

Wychowuj dziecko, opierając się na wartościach, ucząc je okazywania szacunku oraz dostrzegania dobra, piękna, miłości - to jedna z zasad Dekalogu Wychowania podpisanego we wtorek przez Rzecznika Praw Dziecka Mikołaja Pawlaka oraz minister rodziny i polityki społecznej Marlenę Maląg.

Usunięcie duchowego odniesienia do Boga zawartego w formule "Zuch kocha Boga i Polskę" z Prawa Zucha wyczerpuje znamiona nietolerancji i może być odbierane jako dyskryminacja polegająca na jawnej dechrystianizacji w systemie wychowawczym formacji najmłodszych członków ZHP - napisała w przesłanym KAI stanowisku Rada Duszpasterstwa Związku Harcerstwa Polskiego.

"Zdania, które dorośli wypowiadają do dzieci, są ich nieświadomymi scenariuszami na życie. Są przekazami, które stają się samospełniającą przepowiednią. Jak w bajce o Śpiącej Królewnie - usypiają w nas życie na długie lata. Kiedy dorastamy, nie zastanawiamy się, jaki jest nasz własny scenariusz, ale realizujemy to, co wypowiadali do nas rodzice" - wyjaśnia w rozmowie z DEON.pl dr Agnieszka Kozak.

Wiarę przekazują dzieciom rodzice. To stwierdzenie jest nieustannie w Kościele powtarzane i mocno zapada dorosłym w pamięć. Gdy dzieci odchodzą z Kościoła, budzi u rodziców ogromne wyrzuty sumienia i poczucie, że wszystko zrobili źle. Owocem wychowania w wierze powinno być przecież wierzące dziecko. Jeśli nie wybiera tego, czym żyją rodzice, coś musiało pójść nie tak.

O trudnych sytuacjach życiowych staramy się z dziećmi rozmawiać na bieżąco, a możliwie nawet uprzedzająco. Nie prowadzimy stałego cyklu pogadanek: „porozmawiajmy o tym, co boli”, ale reagujemy i inicjujemy rozmowy wtedy, gdy widzimy, że na horyzoncie pojawia się lub może pojawić jakiś nieprzyjemny temat.

Na pierwszoplanową rolę rodziców w wychowaniu dzieci i młodzieży oraz komplementarną, a nie przeciwstawną względem nich rolę szkoły zwrócił uwagę Prymas Polski abp Wojciech Polak podczas uroczystości nadania imienia Szkole Podstawowej w Fałkowie k. Gniezna.

- Jeśli w procesie wychowania młodzieży mamy do czynienia z jakimiś ideologicznymi uprzedzeniami, fałszywymi założeniami, podsycanymi wciąż absurdalnymi oskarżeniami podszytymi osobistym czy partyjnym interesem, jakże i to edukacyjne królestwo się ostoi? -

W styczniu własnoręcznie udusiła się dziesięcioletnia Włoszka, w marcu – dwunastolatek z Colorado. Na początku września w stanie krytycznym trafił do szpitala dziewięciolatek ze Szkocji, który połknął dużą ilość małych magnetycznych kulek. Co ich łączyło? Udział w wyzwaniu na TikToku.

{{ article.description }}