Bóg jest mały i wszechmogący. Jak rozumieć te rzeczywistości?

Jako ludzie wierzący w Chrystusa ciągle zmagamy się z tajemnicą "małości" i "wszechmocy" Boga. To rzeczywistość odrzucenia i zhańbienia na krzyżu, a zarazem triumfu zmartwychwstania.

Słowo na dziś (Mt 13,31-35)

Z Ewangelii wg św. Mateusza: Inną przypowieść im przedłożył: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach». Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata.

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 31.07.2023)

Obraz: Jezus przemawia do tłumów w przypowieściach. Oczyma wyobraźni zobaczę ludzi wokół Pana i Jego uczniów. Posłucham słów, jakie wypowiada. Przyjrzę się myślom i skojarzeniom, jakie one we mnie wywołują. Zatrzymam się na tym, co bardziej przyciągnie moją uwagę.

Myśl: Przypowieści o ziarnie gorczycy i o zaczynie zarysowują tajemnicę krzyża. Nie odpowiadają zwyczajowym wyobrażeniom królestwa niebieskiego. Jezus wykorzystuje ten kontrast między małością a wielkim efektem, aby podkreślić, że nie jest to efekt działania człowieka, lecz Boga. Bóg wybiera to, co małe i pokorne i tworzy rzeczy ‘nowe’. Sens przypowieści może być wieloraki. Może mówić o wzroście Kościoła z małej i nic nieznaczącej wspólnoty rozrastającej się na cały świat. Może dotyczyć historii człowieka, który przyjmuje ziarenko słowa i staje się wielkim drzewem wiary.

Emocja: Pokora i umiar. Jako ludzie wierzący w Chrystusa ciągle zmagamy się z tajemnicą ‘małości’ i ‘wszechmocy’ Boga. To rzeczywistość odrzucenia i zhańbienia na krzyżu, a zarazem triumfu zmartwychwstania.

Wezwanie: Proszę o łaskę zrozumienia tajemnicy ‘małości’ ziarenka słowa i jego potęgi. Podziękuję za to, że Bóg ciągle powierza mi misję ‘wzrastania’, pomimo moich upadków. Uczynię jakiś gest uszanowania i uznania swojej ‘małości’ przed Bogiem.