‘Bojąca się Boga’, założyła pierwszy kościół w Europie – św. Lidia

Lidia pochodziła z terenów dzisiejszej Turcji, ale w Grecji miała swój dom i prowadziła interesy, handlowała dobrami luksusowymi. W jej domu powstała pierwsza wspólnota, pierwszy kościół na kontynencie europejskim. Z nieśmiałej i przysłuchującej się, stała się odważną i otwartą patronką Kościoła Chrystusowego w Filippi i w całej Europie. Kościół wspomina ją 3 sierpnia.

Św. Lidia nie jest zbyt powszechnie znana. Nawróciła się słuchając słów św. Pawła. Jest pierwszą Europejką, która przyjęła chrzest wraz ze swoim domem. Pochodziła z terenów dzisiejszej Turcji. Żyła jednak w Filippi, w dzisiejszej Grecji, była zatem także emigrantką. Była niezależną i majętną kobietą. Handlowała purpurą, która, jak na tamte czasy, była dobrem luksusowym. Europa może czcić ją jako swoją matkę chrzestną. Św. Łukasz w Dziejach Apostolskich określa św. Lidię jako kobietę ‘bojącą się Boga’.

Imiona świętych - Lidia

Św. Łukasz ukazuje ją jako dojrzałą kobietę, samodzielną, prowadzącą własne interesy handlowe. Wspomina, że została ochrzczona wraz ‘ze swoim domem’. Nie wiemy jednak czy to oznacza rodzinę, męża i dzieci, czy może mieszkających z nią współpracowników, służbę czy gości.

Możemy zakładać, że była wrażliwą poganką, która interesowała się sprawami religijnymi. Była ‘bojąca się Boga’, a tak określano nawracających się na judaizm pogan. Żydowska wspólnota w Filippi musiała być niewielka. Potrzeba było bowiem przynajmniej 10 mężczyzn, żeby założyć synagogę. Liczba kobiet nie miała tu znaczenia. Gdy nie było synagogi Żydzi spotykali się gdzieś nad rzeką, w ‘miejscu modlitwy’ – jak go nazywali. Musieli mieć dostęp do wody, aby móc praktykować swoje rytualne obmycia.

Modlitwa do św. Józefa o dobre relacje

Lidia była niezależna i majętna. Pochodziła z Tiatyry, dzisiejsze Akhisar w Turcji. W starożytności był to ważny ośrodek gospodarczy. Produkowano tam ceramikę i wyroby garncarskie. Miasto było ośrodkiem produkcji tkanin i farbiarstwa. Lidię spotykamy w Filippi, starożytnym mieście greckim. W jej czasach było ono znaczącą kolonią rzymską na terenie wschodniej Macedonii. Lidia prowadziła swoje interesy z powodzeniem.

Św. Łukasz wspomina o niej, kiedy przychodzi w szabat nad rzekę, na miejsce modlitwy, aby posłuchać św. Pawła. Była niezależna i odnosiła sukcesy, ale widzimy ją jako delikatną, nieśmiałą, może nawet wycofaną. Kiedy bowiem inne kobiety rozmawiają z nieznanymi przybyszami, ona się przysłuchuje z odległości. Może potrzebowała czasu, aby nabrać ufności.

Mozaika w baptysterium św. Lidii - Berthold Werner, CC BY-SA 3.0 www.creativecommons.org, via Wikimedia CommonsPrzybyszami byli apostoł Paweł razem z towarzyszącymi mu Łukaszem i Sylasem. Odbywali tak zwaną drugą podróż misyjną. Był to prawdopodobnie rok 50 pierwszego wieku. Apostołowie przybyli do Filippi kilka dni wcześniej. Stawiali pierwsze kroki i nawiązywali pierwsze kontakty na kontynencie europejskim. To było wciąż cesarstwo rzymskie, ale dla rozwoju chrześcijaństwa był to olbrzymi krok.

Lidia słuchała uważnie, otwartym sercem, tego, co przybysze mieli do powiedzenia. Pozwoliła, aby słowo ją przemieniło. Otwarła swoje serce na głos Boga i uwierzyła. Przyjęła chrzest wraz ‘ze swoim domem’. Jej dom stał się od teraz domem pierwszej europejskiej wspólnoty uczniów Chrystusa, pierwszym europejskim kościołem. Była to epokowa zmiana. Kobieta, która nie mogła otworzyć synagogi żydowskiej, teraz tworzy kościół Chrystusowy.

Modlitwa o opiekę św. Antoniego

Z nieśmiałej i przysłuchującej się, Lidia stała się odważną i otwartą patronką Kościoła Chrystusowego w Filippi i w całej Europie. Wymogła na św. Pawle i jego towarzyszach, aby zatrzymali się u niej. Zgromadziła pierwszą wspólnotę wierzących na kontynencie europejskim i zbudowała Kościół.

Paweł wiele zawdzięczał wspólnocie z Filippi. List do Filipian wszedł do kanonu Pisma św. Paweł chwali Filipian za hojność i zaopatrywanie go we wszystko, czego potrzebował, aby prowadzić swoją misję. W dużej mierze było to uznanie dzieła i dokonań Lidii.

Zobacz, kto obchodzi imieniny 3 sierpnia

Nie wiemy, jak potoczyły się dalej jej losy. W XVI wieku jej imię zostało wpisane do Martyrologium Rzymskiego i wspominano ją jako męczennicę. Św. Lidia jest patronką farbiarzy.