Św. Barnaba – dzięki niemu Szaweł stał się św. Pawłem

Paweł…, kiedy pojawia się to imię, nasze myśli najczęściej kierują się, ku postaci, która w Kościele określana jest Apostołem Narodów. Św. Paweł to ten, którego podróże misyjne dały poznać Chrystusa wielu. Ale pierwsi chrześcijanie zanim poznali Pawła, doświadczyli Szawła. Okrutnego, zawziętego… Pamiętali, że tak niedawno miał na rękach krew ich bliskich, a teraz ten nawrócony prześladowca wchodzi do ich domów, staje się częścią pierwotnego Kościoła. Kto otworzył Pawłowi drzwi do ich serc? Kto był przewodnikiem, współtowarzyszem w drodze. Kto uczył, pomagał …i ostatecznie niejako usunął się, stał się... pomocnikiem?  Dzięki komu Szaweł, stawał się św. Pawłem? Kim był ten człowiek, którego Bóg postawił na jego drodze? Otóż, to święty Barnaba, którego Kościół wspomina 11 czerwca.

Barnaba to postać szczególnie ważna dla dziejów Kościoła. Barnabas – Syn Pocieszenia jest przydomkiem jaki otrzymał Józef, urodzony na Cyprze w pokoleniu Lewiego. Jak podają niektórzy należał do grona 72 uczniów Jezusa i był spokrewniony ze św. Markiem Ewangelistą.

Imiona świętych - Barnaba

Owego nawróconego lewitę – co wtedy oznaczało, że prawdopodobnie pochodzący z zamożnej rodziny Żyd zobowiązany był do służby w świątyni, przynajmniej do 50. roku życia – poznajemy, kiedy w Nowym Testamencie pojawia się informacja o tym, że „sprzedał ziemię, którą posiadał a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów” – wsparł wspólnotę chrześcijan. Był jej częścią. A, że zajmował w niej szczególne miejsce świadczy właśnie to, że wziął na siebie odpowiedzialność za wprowadzenie do jerozolimskiego kościoła kogoś z taką przeszłością jak Paweł.

Modlitwa do św. Rity o dobrego męża i dobrą żonę

To właśnie Barnaba, kiedy przyszło mu szerzyć wiarę w Antiochii, „udał się do Tarsu, żeby odszukać Szawła. A kiedy go odnalazł… przez cały rok pracowali razem…”. Z Antiochii obaj wyruszyli w tzw. pierwszą podróż misyjną. I choć określamy ją Pawłową – w rzeczywistości to Barnaba był tym, który decydował. Cypr, Azja Mniejsza – tam nieśli wiarę. A w drodze, po cudzie uzdrowienia, jakiego dokonał Paweł, wzięto ich nawet za greckich bogów (Barnabę za Zeusa).

O Barnabie i Pawle wiemy również, że uczestniczyli w tzw. Soborze Jerozolimskim, gdzie uznano, że obrzezanie nie jest konieczne, a nawróceni poganie nie muszą stosować się do reguł prawa mojżeszowego.

Św. Barnaba, apostoł Mediolanu - Anonimo Lombardo, P.d., via Wiki. Comm.Choć Paweł i Barnaba wiele dobra zdziałali razem, to jednak dochodziło między nimi do konfliktów, różnicy zdań, odmiennych ocen wydarzeń czy ludzkich postaw. I tak okazało się, że do drugiej wspólnej podróży misyjnej nie doszło. Konflikt związany z zachowaniem św. Marka, który samowolnie opuścił ich w czasie pierwszej wyprawy, a miał wyruszyć z nimi ponownie, sprawił, że Barnaba wycofał się. Wraz z Markiem udał się na Cypr…

Piękna modlitwa do Anioła Stróża

O jego dalszych losach wiemy niewiele i są to już przekazy pozabiblijne… Barnaba miał zostać pierwszym biskupem Cypru, miał nauczać w Rzymie, Aleksandrii i Mediolanie, którego jest patronem, a śmierć męczeńską przez ukamienowanie poniósł na Cyprze, w Salaminie, około roku 60. Jak podają niektóre źródła na odnalezionych w 448 roku relikwiach św. Barnaby, na jego piersiach, znajdowała się Ewangelia św. Mateusza, którą sam, dla własnego użytku przepisał.

Dzisiaj imieniny obchodzi Barnaba. Zobacz kto jeszcze!

Ów wielce popularny w pierwotnym chrześcijaństwie święty, o czym świadczy szereg apokryfów, jest tym, do którego możemy się odwoływać w czasie kłótni, sporów czy trapiących nas smutków, a także, kiedy grożą burze gradowe. Natomiast jego postać – starszy mężczyzna z brodą odziany w tunikę i płaszcz lub szaty biskupie w ikonografii otrzymuje również jako atrybuty: ewangeliarz, zwój pergaminu, gałązkę oliwną, model kościoła lub halabardę.