Czarny punkt

Celem proponowanych zajęć jest uświadomienie uczniom, że łatwiej im przychodzi koncentrowanie się na własnych niedoskonałościach oraz dostrzeganie złych stron w postępowaniu innych niż zwracanie uwagi na to, co w nas i w innych wartościowe i dobre.

Autor pomysłu: Wojciech Żmudziński SJ

Adresat: uczniowie klas podstawowych, gimnazjalnych i licealnych

Liczba uczestników: od kilkunastu do dwudziestu kilku

Materiały: czarna kropka umieszczona na białej tablicy lub białym kartonie oraz kartka papieru dla każdego ucznia na napisanie końcowego liściku

Przebieg zajęć

Nauczyciel wskazując na biały karton z umieszczoną na nim czarną kropką pyta uczniów, co widzą. Zdecydowana większość odpowie, że widzi czarną kropkę. Wówczas nauczyciel wyjaśnia, że podobnie jest w życiu. Ludzie patrząc na innych widzą najczęściej czarne kropki: niedoskonałości, błędy, ciemne strony. Na zaprezentowanym przykładzie czarna kropka zajmuje bardzo mało miejsca na płaszczyźnie, która w zdecydowanej części jest biała. Ta biała przestrzeń symbolizuje nasze szlachetne pragnienia, dobre intencje i czyny, naszą miłość, bezinteresowność, wrażliwość, poświęcenie dla innych. Dostrzeżmy to w innych i przede wszystkim w nas samych. Bóg nie spogląda na nasze czarne kropki lecz na nasze serce, które w zdecydowanej większości jest dobre i pełne nadziei, pragnące kochać i doświadczać miłości.

W ten sposób nauczyciel wprowadza uczniów w lekturę opowieści o Jezusie i nierządnicy (por. J 8,1-11). Po przeczytaniu lub opowiedzeniu tekstu, wskazuje na tych, którzy gotowi byli ją ukamienować, jako na tych, którzy widzieli w niej jedynie zło, nie dostrzegając tego, co w niej dobre. Jej pragnienia i dobre czyny widział natomiast Jezus.

Nauczyciel może zachęcić uczniów do przedstawienia tej historii w formie uwspółcześnionej. Ciekawymi metodami będą tu z pewnością: (1) wywiad z osobą osadzoną w więzieniu, (2) opowiedzenie współczesnej historii posługując się wyciętymi z papieru figurami poruszanym na lustrze rzutnika pisma, (3) przemówienie obrońcy w sądzie.

Lekcję możemy zakończyć pracą w parach, podczas której każdy z uczniów wypisze na kartce jedną dobrą cechę kolegi lub koleżanki, z którą siedzi w ławce lub za coś mu/jej w krótkim liściku podziękuje.