Ignacjańskie spotkania ze Słowem J 1,35-42

Każdy z nas ma swojego Jana Chrzciciela, albo nawet ma ich kilku. Innymi słowy, każdy ma kogoś, kto stoi u początków jego zaangażowania w wierze. Kogoś, komu zawdzięczamy nasz duchowy wzrost, rozwój, aż do pewnego momentu, kiedy Jezus przechodzi bardzo blisko. I kiedy dobry towarzysz wskazuje na samego Pana, aby rozpocząć wędrówkę za Nim i z Nim na własną odpowiedzialność. Przywołajmy w pamięci takich Chrzcicieli w naszym życiu. (…)

Uczniowie koncentrują się na czymś niezwykle ważnym, nie chodzi im o sprawy drugorzędne. "Gdzie mieszkasz?" znaczy: gdzie Cię można stale znaleźć, gdzie przebywasz na trwałe? Innymi słowy, jak można wejść z Tobą w stałą, stabilną relację? Jezus udziela znamiennej odpowiedzi: tylko przez zaangażowanie można się o tym przekonać. Musicie sami wyruszyć w drogę, żeby Jezusa poznać, inaczej się nie da. I wtedy już się u Niego pozostaje. Każdy ma ten swój konkretny moment, tę dziesiątą godzinę. Ale pójść to znaczy też coś zostawić. Czy ja jestem rzeczywiście w drodze za Panem?

Medytację prowadzi o. Robert Grzywacz SJ

[-iss_18i2015_grzywacz.mp3-]

Z Ewangelii według św. Jana (J 1,35-42)

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: "Oto Baranek Boży". Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: "Czego szukacie?" Oni powiedzieli do Niego: "Rabbi, to znaczy: Nauczycielu, gdzie mieszkasz?" Odpowiedział im: "Chodźcie, a zobaczycie". Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: "Znaleźliśmy Mesjasza", to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: "Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz się nazywał Kefas", to znaczy: Piotr.