Jan Paweł II / abp Grzegorz Ryś : każda ludzka miłość jest zawodna

Mam trochę problem ze świętowaniem różnych rocznic związanych z Janem Pawłem II. Nie dlatego, że go nie cenię, bo cenię go bardzo, ale dlatego, że w tym świętowaniu często jest przerost formy nad treścią.

Kiedyś napisałem, że trzeba wysadzić pomniki Jana Pawła II. To nie znaczy, że wzywam kogokolwiek, żeby wziął materiały wybuchowe i faktycznie to zrobił. Chodzi mi o coś głębszego. O to, żeby nasze świętowanie nie kończyło się na pełnych przepychu uroczystościach, ckliwych gestach i na kazaniach, na których w kółko cytuje się te same fragmenty jego wypowiedzi. Albo na bezrefleksyjnym powtarzaniu, że Święty Jan Paweł II Wielkim Polakiem był.

Jan Paweł II faktycznie był i jest gigantem. I może być dla nas niesamowitym przewodnikiem. Ale żeby to odkryć, trzeba szukać dużo głębiej. Tak jak on sam nas do tego zachęcał.

Pamiętam, jakie wrażenie zrobiła na mnie jego myśl pogłębiona kilka miesięcy temu przez arcybiskupa Grzegorza Rysia na Europejskim Spotkaniu Młodych Taizé we Wrocławiu. Do dziś te słowa bardzo mocno we mnie pracują. I rozpalają serce. Posłuchajcie.

A tutaj cała homilia. Posłuchajcie, jak będziecie mieć 20 wolnych minut.