#Ewangelia: co złe duchy wiedzą o Bogu?

Jest w Jezusie fascynujące połączenie surowości i łagodności. Jest stanowczy wobec złych duchów, ale też łagodny wobec moich zranień.

Słowa Ewangelii [Łk 4, 31-37]:

Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.

A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.

Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».

I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.

[Wojciech Jędrzejewski OP]:

[Mieczysław Łusiak SJ]:

Zły duch mówił o Jezusie prawdziwe rzeczy: że Jezus jest Świętym Boga i że przyszedł go zgubić. Jezus jednak nie pozwalał mu mówić. Zły duch potrafi bowiem mówić prawdę i nawet namawiać człowieka do robienia dobrych rzeczy, ale zawsze po to, by z tego wyniknęło coś złego. Św. Ignacy z Loyoli nazywa to kuszeniem pod pozorem dobra.

Złego ducha nie należy słuchać nigdy. To nie tylko nie ma żadnego sensu, ale nadto może nas poprowadzić w złą stronę. Jak jednak rozpoznać go, skoro on potrafi bardzo dobrze udawać Boga? Św. Ignacy radzi badać myśli, które wydają się pochodzić od Boga, czy jednak gdzieś po drodze realizacji tej myśli nie dojdzie do popełnienia zła. Jeśli na to wygląda, to od razu mówmy: "Milcz szatanie!".