Naśladując Chrystusa stajemy się sługami braci

Bezinteresowność ofiarowania się za innych, służba innym upodabnia nas do Boga.

Z ewangelii wg św. Łukasza: 

Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary!» Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!", a byłaby wam posłuszna. 

Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: "Pójdź i siądź do stołu?" Czy nie powie mu raczej: "Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?" Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"». 

Obraz: Do Jezusa przychodzili celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Jesteśmy w trakcie takiej rozmowy, kiedy Jezus odpowiada na prośbę apostołów i daje z życia wzięty przykład, aby ukazać bezinteresowność posługi apostolskiej. Oczyma wyobraźni zobaczę tę scenę, posłucham słów, które Jezus wypowiada. 

Myśl: Jesteśmy razem z Jezusem w Jego podróży do Jerozolimy. On zmierza do Miasta Świętego, aby złożyć samego siebie w bezinteresownej ofierze. Z miłości do człowieka staje się niewolnikiem, zdanym na łaskę innych. Bezinteresowność ofiarowania się za innych, służba innym upodabnia nas do Boga. Podróż Jezusa do Jerozolimy staje się katechezą. Naśladując Chrystusa stajemy się sługami braci, czynimy to, „co powinniśmy wykonać”. 

Emocja: Wzmocnić wiarę. Chcemy być mocni i stabilni. Wiara buduje się i umacnia przez bezinteresowną miłość do bliźniego. 

Wezwanie: Proszę o umiejętność życia bezinteresownym miłosierdziem. Podziękuję za dar wiary i przejawy bezinteresownej służby. 

Spróbuję wynieść z tej modlitwy jakiś owoc duchowy.