Niestrudzony działacz społeczny – bł. Edmund Bojanowski

Edmund Bojanowski chciał zostać księdzem. Przeszkodziło mu w tym jednak słabe zdrowie. Jako człowiek ‘świecki’ inspirował wiele osób do prowadzenia dzieł wychowawczych, charytatywnych, kulturalnych i religijnych. Był ‘dobrym człowiekiem’ – tak go nazywano. Swoje życie poświęcił ludowi wiejskiemu. Założył żeńskie zgromadzenia zakonne. Kościół wspomina go 7 sierpnia.

Bł. Edmund Bojanowski – apostoł ludu wiejskiego

Wiara

Błogosławiony Edmund Bojanowski to człowiek z wizją, o szerokich horyzontach, sercu otwartym na potrzeby innych. To niestrudzony działacz społeczny, który czynił wszystko z miłości do Boga. Do pomocy przy tych działaniach powołał do życia żeńskie zgromadzenia zakonne, które kontynuują jego służbę w Kościele.

Imiona świętych - Edmund

Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 roku w Grabonogu, w Wielkopolsce. Przyszedł na świat w ziemiańskiej rodzinie Walentego i Teresy z domu Umińska. Początkowo nauki pobierał w domu rodzinnym. To były czasu zaborów. Rodzina Bojanowskich mieszkała na terenie zaboru pruskiego, ale w domu pielęgnowano polskie tradycje patriotyczne. Edmund otrzymał staranne wychowanie w wierze katolickiej.

Nie miał dobrego zdrowia. W swoich listach i pamiętniku wspomina o poważnej chorobie, z której został cudem uleczony. Przypisywał to wstawiennictwu Matki Bożej, która jest czczona w sanktuarium na Świętej Górze w Gostyniu, a także modlitwom swojej matki, która żarliwie prosiła o uzdrowienie syna.

Tę modlitwę Jan Paweł II odmawiał codziennie aż do śmierci

Rodzice chcieli zapewnić swemu synowi jak najlepsze wykształcenie. W 1832 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie we Wrocławiu. Najpierw był wolnym słuchaczem, gdyż musiał jeszcze uzupełnić średnie wykształcenie. Formalne studia rozpoczął trzy lata później. Od 1836 do 1838 roku studiował filozofię na Uniwersytecie w Berlinie. Interesowała go historia sztuki, muzyka i psychologia. Pasjonował się też literaturą. Pisał artykuły o polskich zabytkach. Tłumaczył na polski obcojęzyczne dzieła literackie.

Zachorował jednak na gruźlicę i musiał poddać się intensywnej kuracji. Przerwał wtedy studia i wrócił do domu rodzinnego.

Bł. Edmund Bojanowski - Abraham, CC BY-SA 4.0, via Wiki. Comm.Widząc ogromne potrzeby ludzi na wsi, poświęcił się działalności społecznej i charytatywnej. Pomagał ubogiej młodzieży w zdobywaniu wykształcenia. Propagował czytelnictwo książek i periodyków, zakładał biblioteki. Zakładał stowarzyszenia, których celem było niesienie pomocy ubogim. Zakładał też dla nich apteki. Mimo doświadczanych słabości, z narażeniem własnego życia, opiekował się chorymi w czasie epidemii cholery, jaka wybuchła w 1849 roku. Zakładał ochronki dla dzieci i domy opieki dla chorych. W rodzinnym Grabonogu otworzył ‘Dom miłosierdzia’ dla sierot.

3 maja 1850 roku w Podrzeczu, założył ochronkę dla dzieci. Do pomocy w tym dziele zgromadził dziewczęta i dał początek Bractwu Ochroniarek. Później przekształciło się ono w Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny.

Modlitwa Krzysztofa Baczyńskiego do Bogarodzicy

Edmund dbał o to, by dziewczęta z Bractwa jak najlepiej przygotować do pracy. Troszczył się o ich rozwój religijny. Uczył modlitwy, medytacji, rachunku sumienia i zachęcał do lektury duchowej. Napisał regułę nowego zgromadzenia. Wstępnie zaaprobował ją arcybiskup Przyłuski w 1858 roku. Ostatecznie statuty i konstytucje sióstr służebniczek, zatwierdził abp Mieczysław Ledóchowski, w 1866 roku.

Edmund Bojanowski wstąpił w 1869 roku do seminarium duchownego w Gnieźnie. Zdrowie nie pozwoliło mu jednak go ukończyć. Musiał je opuścić ze względu na powikłania z wcześniej przebytą gruźlicą. Zmarł w opinii świętości 7 sierpnia 1871 roku w Górce Duchownej.

Kto obchodzi imieniny 7 sierpnia? - sprawdź

Bł. Edmund Bojanowski − wzór ojcostwa

Kościół

Założone przez niego zgromadzenie sióstr szybko się rozrastało. Tylko w Wielkopolsce miało za jego życia 22 domy i było prawie sto sióstr. Powstało też w innych częściach Polski, ale z powodu zaborów, rozwinęło się równolegle w cztery odrębne gałęzie. Edmunda Bojanowskiego beatyfikował 13 czerwca 1999 roku w Warszawie Jan Paweł II.