Dlaczego Kościół nazywamy ludem Bożym?

(fot. DavidDennisPhotos.com/flickr.com/CC)

12 lat temu

Katechizm Kościoła Katolickiego

Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w historii zbawienia. Poszukiwania takie domagają się porzucenia socjologicznego patrzenia na Kościół i widzenia w nim jedynie społeczności uformowanej na wzór innych społeczności ludzkich. Ważne jest też w tej kwestii sięgnięcie do Bożego objawienia, dzięki któremu możliwe jest odczytanie Bożego zamiaru związanego z powołaniem i istnieniem w świecie Kościoła.

W poszukiwaniu tożsamości Kościoła trzeba sięgnąć do początków samej historii zbawienia, do odwiecznego zamysłu Boga. Zamysł ten został zapowiedziany już na początku dziejów świata, a później przeprowadzany w historii narodu izraelskiego. Jego wypełnianie rozpoczęło się w tajemnicy Wcielenia Syna Bożego, ukazane zostało światu w dniu Zesłania Ducha Świętego. Natomiast ostateczne wypełnienie całego zbawczego planu Boga nastąpi na końcu wieków - przy sądzie ostatecznym.

Tajemnicę Kościoła wyraził święty Piotr mówiąc o wierzących: "Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, wy, którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia dozna" (1 P 2, 9-10).

DEON.PL POLECA

► KKK 782: Lud Boży posiada cechy charakterystyczne, które zdecydowanie odróżniają go od ugrupowań religijnych, etnicznych, politycznych czy kulturowych w historii:

- Jest on ludem Bożym: Bóg nie jest własnością żadnego narodu. To On nabył dla siebie lud tych, którzy kiedyś nie byli ludem: "wybrane plemię, królewskie kapłaństwo, naród święty" (1 P 2, 9);

- Członkiem tego ludu staje się człowiek nie przez narodzenie fizyczne, ale przez "narodzenie z wysoka", "z wody i z Ducha" (J 3, 3-5), to znaczy przez wiarę w Chrystusa i chrzest;

- Zwierzchnikiem (Głową) tego ludu jest Jezus Chrystus (namaszczony, Mesjasz); ponieważ to samo namaszczenie, czyli Duch Święty, spływa z Głowy na Ciało, dlatego jest on ludem mesjańskim;

^{DEON.PL POLECA}
Wyrusz w podróż do swojego wnętrza i słuchaj

- Udziałem tego ludu jest godność i wolność synów Bożych, w których sercach Duch Święty mieszka jak w świątyni";

- Jego prawem jest nowe przykazanie miłości, tak jak umiłował nas sam Chrystus. Jest to "nowe" prawo Ducha Świętego;

- Jest posłany, aby być solą ziemi i światłem świata. Stanowi dla całego rodzaju ludzkiego potężny zalążek jedności, nadziei i zbawienia.

- Jego celem jest Królestwo Boże, zapoczątkowane na ziemi przez samego Boga, mające rozszerzać się coraz dalej, aż na końcu wieków dopełnione zostanie również przez Boga.

► KKK 783: Jezus Chrystus jest Tym, którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i ustanowił "Kapłanem, Prorokiem i Królem". Cały lud Boży uczestniczy w tych trzech funkcjach Chrystusa i ponosi odpowiedzialność za posłanie i służbę, jakie z nich wynikają.

KKK 784: Wchodząc do ludu Bożego przez wiarę i chrzest, otrzymuje się uczestnictwo w szczególnym powołaniu tego ludu: w jego powołaniu kapłańskim: Chrystus Pan, Kapłan wzięty spośród ludzi, nowy lud «uczynił królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swemu». Ochrzczeni bowiem poświęceni są przez odrodzenie i namaszczenie Duchem Świętym, jako dom duchowy i święte kapłaństwo.

KKK 785: Święty lud Boży uczestniczy także w funkcji prorockiej Chrystusa. Dokonuje się to przede wszystkim przez nadprzyrodzony zmysł wiary, który jest zmysłem całego ludu Bożego, świeckich i hierarchii, gdy niezachwianie trwa przy wierze raz podanej świętym, gdy pogłębia jej rozumienie i staje się świadkiem Chrystusa pośród tego świata.

KKK 786: Wreszcie lud Boży uczestniczy w królewskiej funkcji Chrystusa. Chrystus urzeczywistnia swoją królewskość, przyciągając do siebie wszystkich ludzi przez swoją Śmierć i swoje Zmartwychwstanie. Chrystus, Król i Pan wszechświata, stał się sługą wszystkich, "nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu" (Mt 20, 28). Dla chrześcijanina służyć Mu- znaczy panować, szczególnie w ubogich i cierpiących", w których Kościół rozpoznaje obraz swego ubogiego i cierpiącego Założyciela. Lud Boży urzeczywistnia swoją godność królewską, żyjąc zgodnie z tym powołaniem do służby z Chrystusem. Wszystkim odrodzonym w Chrystusie znak krzyża nadaje królewską godność, namaszczenie zaś Duchem Świętym konsekruje ich na kapłanów. Wszyscy zatem chrześcijanie napełnieni Duchem i mądrością powinni być świadomi, że oprócz szczególnych zadań Naszego Urzędu przysługuje im godność królewska oraz udział w funkcji kapłańskiej. Cóż jest bowiem bardziej królewskiego niż to, że dusza potrafi kierować swoim ciałem w poddaniu Bogu? Cóż jest bardziej kapłańskiego, jak poświęcić Panu czyste sumienie i składać na ołtarzu serca nieskalane ofiary pobożności?

(Czytaj więcej w: "Taka jest wiara Kościoła", s. 64-66)

Lud Boży najpierw tworzyli wszyscy Izraelici. Do Kościoła - nowego ludu Bożego wprowadza Chrystus każdego, kto przez wiarę i chrzest ma udział w Jego zbawczym dziele. Przez zapoczątkowaną na chrzcie wiarę chrześcijanin winien odkrywać swe miejsce w Kościele oraz rolą, jaka ma w nim do spełnienia. Chodzi o oddawanie czci Bogu Jedynemu, co jest wyrazem udziału w funkcji kapłańskiej Jezusa Chrystusa. Ponadto chrześcijanin przez swą przynależność do ludu Bożego głosi swoją wiernością Bogu ewangelię Chrystusowa i w ten sposób uczestniczy w funkcji prorockiej Chrystusa. Wreszcie poprzez dzieła miłości troszczy się o potrzebujących, pokrzywdzonych i bezbronnych uczestniczy w funkcji królewskiej Jezusa. Wypełnianie tego posłannictwa jest znakiem rozpoznania przez wierzącego "zamysłu Boga", którym jest doprowadzenie wszystkich ludzi do uczestnictwa w Jego życiu, czyli udział w życiu zbawionych.

Katechezy na temat Kościoła Katolickiego