Sposób #8: zabiegaj o jedność

Na co dzień poszukujemy obecności drugiego człowieka lub grupy ludzi. Potrzebujemy kogoś, kto nas zrozumie. Eucharystia, w której zawiera się pełnia dzieła Chrystusa, jest wielką manifestacją jedności - pisze ks. Przemysław Szewczyk.

Komentarz św. Augustyna:

"Duch jest tym, który ożywia" (J 6,63): duch bowiem czyni żywymi członki. (…)Duch,  który jest w tobie, człowieku, przez którego jesteś tym, kim jesteś, czy może ożywiać członek, który  będzie oddzielony  od  twojego  ciała?  Kiedy mówię  o  twoim  duchu,  mam  na  myśli  twoją duszę: twoja dusza ożywia tylko członki, które są w twoim ciele. Jeśli jeden odejmiesz, już nie będzie ożywiany  przez  twoją  duszę,  ponieważ nie ma udziału w jedności twojego ciała. Mówię to w tym celu, abyśmy miłowali jedność i lękali  się  podziału.  Chrześcijanin  bowiem  niczego tak  nie powinien  się  obawiać,  jak  odłączenia od Ciała Chrystusa.

Komentarz ks. Przemysława Szewczyka:

Chrześcijaństwo miłuje jedność do szaleństwa i nie może być inaczej, skoro nasz Pan objawił nam Trójjedyną naturę Boga-Stwórcy. Z Niego, który jest źródłem wszelkiego istnienia, wypływa całe stworzenie i dlatego wszystko naznaczone jest Jego naturą, przez co dopiero w harmonii i jedności odnajduje swój sens i szczęście.

Ojcowie Kościoła przypowieść o zagubionej owcy i szukającym jej pasterzu rozumieli w sensie oddalenia się od jedności z Bogiem i resztą stworzenia całego rodzaju ludzkiego wyobrażonego przez jedną owcę. Pozostałe 99 owiec to wszystkie pozostałe Boże dzieła - od aniołów po kwiaty na polu - które posłuszne Bogu trwają w harmonii i jedności kosmosu jak owce w owczarni posłuszne pasterzowi. Dziełem Chrystusa jest przywrócenie w człowieku tego związku z Trójjedynym Bogiem, którzy czyni z niego uczestnika jedności stworzenia.

Nic więc dziwnego, że Eucharystia, w której zawiera się pełnia dzieła Chrystusa, jest wielką manifestacją jedności. Nie jest dziełem indywidualnej pobożności, ale sprawuje ją wspólnota i to zawsze "w jedności z całym Kościołem". W jej sercu są chleb i wino zawsze rozumiane przez Kościół jako znak łączenia w jedno wielości. Owocem liturgii jest przystąpienie do Komunii, czyli do Jedności: do wspólnoty z Bogiem, z Kościołem, z ludźmi.

Augustyn tłumacząc wiernym fragment Ewangelii św. Jana o chlebie zstępującym z nieba mówi o Duchu Boga, który ożywia ciało, i próbuje wpoić w umysły słuchaczy prawdę o tym, że nie można żyć Duchem Boga bez pragnienia jedności i bez postawy zmierzającej do umacniania jedności. Jego zalecenie jest ostatecznie bardzo proste: miłuj jedność, lękaj się podziału.

Jeśli więc chcemy dobrze przeżywać Eucharystię, musimy ją pojąć właśnie w ten sposób: nie jak jakieś tête-à-tête z Bogiem, ale jako zanurzenie się w jedność, której On jest stwórcą. Przebacz, zrezygnuj trochę z siebie, otwórz się na drugiego. Zatęsknij za doskonałą jednością w Bogu całego rodzaju ludzkiego, stań się bardziej bratem i bliźnim każdego człowieka. Wtedy Eucharystia będzie bardziej żywa, głęboka i prawdziwa.

* * *

9 sposobów św. Augustyna na pokochanie Eucharystii - to cykl tekstów jednego z największych Ojców Kościoła. Pierwotnie były to krótkie objaśnienia, które Augustyn przedstawiał wiernym swojej diecezji podczas spotkań po Eucharystii. Postanowiliśmy przypomnieć te starożytne teksty. Pozwalają one odkrywać tajemnicę Boga karmiącego człowieka swoim słowem i chlebem. Słowom Augustyna zawsze będzie towarzyszył komentarz księdza Przemysława Szewczyka, Prezesa Stowarzyszenia Dom Wschodni - Domus Orientalis i założyciela portalu patres.pl.