Św. Błażej – wspomożyciel i orędownik w chorobach gardła

„Za wstawiennictwem świętego Błażeja, biskupa i męczennika, niech Bóg zachowa cię od choroby gardła i wszelkiej innej dolegliwości…” To fragment formuły błogosławieństwa, którą 3 lutego można usłyszeć w Kościele, kiedy celebrans trzymając skrzyżowane świece dotyka gardeł wiernych. Ponadto, w zależności od miejscowych tradycji, poświęcone zostaną małe świece zwane „błażejkami”, którymi również dotyka się chorych gardeł albo chleb lub owoce (zwłaszcza jabłka), które powinny spożyć osoby mające problemy z gardłem właśnie.

Jak nietrudno się domyślić, właśnie 3 lutego Kościół wspomina świętego, który w opiekę bierze dbających szczególnie o struny głosowe – na przykład śpiewaków czy też mówców.
Warto pamiętać, że święty Błażej jest zaliczany również do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli. Jest to grono wyjątkowo skutecznych orędowników, wspomagających nas w różnych trudnych chorobach czy sprawach.

Nie znamy szczegółów dotyczących narodzin, dzieciństwa czy młodości św. Błażeja. Według tradycji, pochodził z Cezarei Kapadockiej (dziś obszar Turcji) i wywodził się z chrześcijańskiej rodziny. Jego działalność przypada na przełom III i IV wieku. Choć studiował filozofię, to przyszły święty daje nam się poznać jako lekarz, który porzuca zawód i udaje się na pustynię, by tam oddać się modlitwie i umartwieniom.

Modlitwa za chorych na raka

Jednakże, jak się okazało, pustelnicze życie również nie było jego powołaniem. Po śmierci biskupa Sebasty (dziś Sivas w Turcji), to jemu powierzono tę godność.

Mimo, iż dla głębokiej pokory niechętnie przyjął ten dostojny urząd, wnet jednak okazał się zdatnym i wielce troskliwym pasterzem, gorliwie dbającym o dobro powierzonych sobie dusz (Żywoty Świętych Pańskich… - Katowice/Mikołów 1937 r.).

Swoje duszpasterskie obowiązki Błażej musiał jednak sprawować w ukryciu. Ponieważ prześladowania jakie zgotował chrześcijanom Licyniusz, zainteresowany szczególnie pozbyciem się tych, którzy kierują Kościołem, sprawiły, że biskup musiał schronić się w górach Argeus. Zamieszkał w grocie, a w tym czasie oddalenia od wspólnoty towarzyszyły mu dzikie zwierzęta. Jak głoszą legendy to one nie tylko dostarczały mu pożywienia, ale stanęły w jego obronie, gdy przyszli żołnierze, aby go pojmać.
Dla świętego, to że trafił w ręce oprawców nie było zaskoczeniem. Trzy dni przed tym wydarzeniem Chrystus objawił się biskupowi ze słowami: pójdź i uczyń dla Mnie ofiarę.

Św. Błażej - Matthias Faller, CC BY 3.0 www.creativecommons.org, via Wikimedia CommonsPrzebywając w więzieniu święty Błażej wiernie służył Bogu umacniając wiernych. Nawracał też tych, którzy z nim przebywali. Cud uzdrowienia duszącego się dziecka, któremu ość utknęła w gardle, jak można się domyślić, wyznaczył ten szczególny „zakres działania” świętego, czyli gardło właśnie.

Modlitwa do św. Szarbela, przy której dzieją się cuda

Upór biskupa – jego trwanie w wierze – kiedy namawiano go oddania hołdu pogańskim bożkom, a później wymyślne i okrutne tortury, takie jak rozdzieranie ciała żelaznymi grzebieniami (zgrzebłami), biczowanie i bicie nie przynosiły oczekiwanego przez oprawców efektu. Nie udało się złamać biskupa, a co za tym idzie i osłabić wiary innych. Próbowano go więc utopić w jeziorze, ale uciekł – chodził po wodzie.
Ostatecznie podobno sam oddał się w ręce prześladowców i prawdopodobnie w lutym 316 roku zginął ścięty mieczem. Został pochowany w katedrze w Sebaście. W czasie krucjat jego relikwie trafiły do Europy i wtedy też jego kult szeroko rozpowszechniony w Kościele Wschodnim zaczął się szerzyć w Kościele Zachodnim.

Święty Błażej znany jest także jako patron kamieniarzy, a także lekarzy. Ponadto jest opiekunem zwierząt. W ikonografii przedstawiany jest jako biskup udzielający błogosławieństwa. Jako atrybuty pojawiają się: jeleń, pastorał, ptaki z pożywieniem w dziobie oraz zgrzebło. Są też oczywiście dwie skrzyżowane świece.