Imiona świętych

Imię pochodzenia łacińskiego, pierwotne nomen gentilicium (z rodu Blasia, Blaesia, Blassia). Nazwa rodu pochodzi z przezwiska Blasio, -onis, które łączy się z wyrazem pospolitym blaesus, a, um, 'sepleniący'. Rzymianie prawdopodobnie przejęli za pośrednictwem oskijskim greckie słowo blaisos 'krzywonogi,...

Jest to imię greckie. Greckie Hippólytos należy do imion dwuczłonowych. W części pierwszej występuje temat od rzeczownika híppos 'koń', a w części drugiej temat od czasownika lýo 'rozwiązuję, rozpuszczam, uwalniam'. Całość bywa rozumiana jako 'mający rozpędzone konie'. U Greków imię to związane było...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego. Nosiło je wielu wybitnych Rzymian z rodu Fabiuszów i Waleriuszów. Łacińska forma imienia Maximus (dla kobiet Maxima) - to użyty w funkcji imienia przymiotnik magnus, w stopniu najwyższym maximus 'bardzo duży, największy'. Prawdopodobnie pierwotnie w imieniu tym kryła...

To dwie formy tego samego imienia germańskiego, pierwotnie złożonego z ans- 'bóg' (zob. ANZELM) i g-r (g-r) 'włócznia'. Zatem Ansgar można rozumieć jako '(posiadający) włócznię Ansa' (Ansowie, czyli Asowie, w mitologii germańskiej to bogowie z rodu Odyna, zwani Filarami świata). Ans zmieniło się regularnie...

Imię greckie: Stéphanos, pochodzące od rzeczownika stéphanos 'wieniec, korona'. W Polsce znane w postaciach: Szczepan (od X w.) oraz Stefan. Formy te z czasem stały się dwoma niezależnymi imionami. Forma Stefan występowała w sferach wyższych, zaś Szczepan u ludu. Formami spieszczonymi są: Stefek, Stefcio,...

Imię o niejasnym pochodzeniu. Może to być spolszczona forma białoruskiej Filomeny lub imię literackie występujące w polskiej literaturze od 1810 r. jako żeńska forma męskiego greckiego imienia Telamon. Pojawiło się w utworze Kropińskiego -Emrod- (1810) i w jego -Żalach na śmierć Telimeny- oraz w -Malwinie-...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego (Laurentius), genetycznie cognomen utworzone od nazwy miasta Laurentum. Laurentius to pierwotnie 'człowiek z Laurentum'. W Polsce imię znane od średniowiecza najpierw w formie łacińskiej Laurentius i pochodnych z niemieckiego: Lorenc, Lorko, a następnie pod wpływem...