Gdzie znajdują się źródła naszej wiary i naszej wiedzy o świętym Józefie?
Czesław Bogdański
Józef Andrasz SJ jest najczęściej przywoływanym kapłanem w Dzienniczku św. Siostry Faustyny. Tego nietuzinkowego duchownego postawił na jej drodze sam Bóg. W niedzielę 18 października zostanie poświęcona w Nowym Sączu tablica upamiętniająca tego niezwykłego kapłana. Już niedługo może zostać ogłoszony jego proces beatyfikacyjny.
Hanna Honisz / KAI / psd
Dzień św. Patryka jest w Irlandii i wszędzie, gdzie żyją Irlandczycy wielkim świętem religijnym i narodowym. Wierni w ten dzień przypinają sobie trójlistną koniczynę, symbol Trójcy Świętej, o której św. Patryk miał mówić na początku każdej swojej misji. Koniczynka jest też wyrazem nadziei na zjednoczenie Irlandii.
Paweł Bieliński / KAI / psd
"Kiedy zdawało się, że wszystko jest poukładane, najgorsza męka dopiero się zaczęła" - poznaj tajemnice bł. Matki Teresy z Kalkuty.
W drugim dniu oktawy Bożego Narodzenia Kościół wspomina swojego pierwszego męczennika, diakona Szczepana, pełnego łaski i mocy. W Imię Jezusa uzdrawiał i otaczał troską ubogich. Od kontemplacji wydarzenia Wcielenia Boga, otulonej troską o Dzieciątko Jezus przez Maryję i Józefa, przechodzimy do pełnej przemocy i krwi sceny ukamienowania św. Szczepana, gorliwego i odważnego głosiciela Dobrej Nowiny o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, Zbawiciela świata.
Szymon Hiżycki OSB
Jeszcze mamy w ustach słodycz Bożego Narodzenia, a tu wnet pojawia się krew męczennika. Skąd św. Szczepan zaraz po Bożym Narodzeniu? Sprawę możemy objaśnić na dwa sposoby.
PAP / Stanisław Karnacewicz / ptsj
W czwartek Kościół katolicki obchodzi uroczystość św. Barbary - jednej z najbardziej czczonych świętych chrześcijańskich. Jest patronką górników, hutników, artylerzystów i flisaków. Od 2009 r. św. Barbara jest także patronką Starachowic (Świętokrzyskie).
Jan urodził się 13 marca w 1599 roku w Diez we Flandrii (Belgia). Rodzice nie byli zamożni, jego ojciec był garbarzem. Chłopiec był bardzo zdolny i chłonny wiedzy. Gdy nie było ich stać rodziców na zapłacenie szkoły, gdy ciężko zachorowała jego mama, dalsze kształcenie zapewnił mu miejscowy ksiądz proboszcz. Odkrywając w sobie głos Bożego powołania, Jan z wielką gorliwością uczył się łaciny. Potem kontynuował naukę w kolegium jezuitów w Mechlin, gdzie wstąpił do Sodalicji Mariańskiej.
W dniu 18 czerwca w 1988 roku, podczas uroczystej Mszy św. sprawowanej przed bazyliką św. Piotra w Rzymie, Jan Paweł II kanonizował 117 męczenników wietnamskich. Umierali oni w swojej Ojczyźnie w latach 1773-1862 za to, że publicznie wyznawali swoją wiarę w Jezusa Chrystusa. Obok misjonarzy przybyłych z Europy i miejscowych kapłanów ginęli także katechiści i ludzie świeccy, m. in. Agnieszka Le Thi Than, matka sześciorga dzieci. Woleli oni raczej umrzeć aniżeli wyprzeć się świętej wiary katolickiej. W tej liczbie było ośmiu biskupów i pięćdziesięciu kapłanów.
Anna Kaik
Święty, który przez 10 lat swojego dorosłego obywał się bez Boga i Sakramentów. Niemożliwe? Przykład Rafała Kalinowskiego pokazuje, że dla Boga nie ma nic niemożliwego.
Salomea, córka księcia Leszka Białego i Grzymisławy, księżniczki ruskiej, urodziła się w 1212 roku w Krakowie. Mając zaledwie sześć lat, zgodnie ze średniowiecznym zwyczajem została zaręczona z księciem węgierskim Kolomanem i zamieszkała na Węgrzech.
Zamęczona przez rosyjskiego żołdaka na początku I wojny światowej, wypełniła przez swój heroiczny czyn słowa Jezusa: "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą". Miała szesnaście lat. Urodziła się 2 sierpnia w 1898 roku we wsi Wał-Ruda (dzisiaj Zabawa) pod Tarnowem. W jej rodzinnym domu panowała atmosfera pełna prostoty i ducha modlitwy. Codziennie odmawiano różaniec. Kolejne dni wypełnione były pracą w domu i na roli, a jej rytm wyznaczały niedziele i święta kalendarza liturgicznego.
Elżbieta urodziła się w 1207 roku w Bratysławie w rodzinie królewskiej. Jej ojcem był Andrzej II, król Węgier. Już jako czteroletnia dziewczynka zamieszkała w Wartburgu i została zaręczona z Ludwikiem IV, późniejszym landgrafem Turyngii. Mając czternaście lat wyszła za niego za mąż. Bóg obdarzył ich trójką dzieci. W 1227 roku, w czasie wyprawy krzyżowej, umarł jej mąż. To bolesne doświadczenie jeszcze bardziej otworzyło Elżbietę na życie duchowe i pogłębioną relację z Bogiem.
Józef rodził się 27 grudnia w 1737 roku w Saragossie w neapolitańskiej rodzinie książąt Monteleone. Po śmierci ojca w 1744 roku przebywał w Neapolu u swej siostry hrabiny Arezza. Mając 12 lat, powrócił do Saragossy i rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez jezuitów. W 1753, w wieku 16 lat, wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Został wyświęcony na kapłana w 1762 roku. Bardzo pragnął udać się na misje do Indii, ale przełożeni nie wyrazili na to zgody, obawiając się sprzeciwu ze strony wpływowej rodziny. Józef był zawsze pełen Bożej miłości, pokory, cechowała go wysoka kultura osobista w relacjach z innymi.
Benedykt był Włochem, urodził się ok. roku 970 w Benewencie, został duchownym, ale widząc nie najlepszy przykład kapłanów w tym mieście, postanowił prowadzić życie eremity. Zetknął się ze św. Romualdem. Towarzyszem jego męczeństwa był Jan, który urodził się w 940 roku, był synem patrycjuszowskiej rodziny weneckiej. Będąc w Pereum, w klasztorze św. Romualda, Benedykt i Jan spotkali tam św. Brunona z Kwerfurtu, który organizował misje dla Polski. Wysłano więc na północ właśnie Benedykta i Jana. Na początku 1002 roku dotarli na dwór polskiego króla.
Urodził się w 1580 roku we Włodzimierzu Wołyńskim w rodzinie mieszczańskiej pochodzenia ruskiego. Gdy przyjechał pobierać naukę w Wilnie, doświadczył wielkiej życzliwości i pomocy od jezuitów. Odczuł wtedy w sercu, że Bóg wzywa go do kapłaństwa. Za radą jezuitów, w 1604 roku wstąpił do zakonu bazylianów. W 1609 otrzymał święcenia kapłańskie w obrządku unickim.
Urodził się w 316 roku w Panonii (dzisiejsze Węgry). Uczył się w Pawii, w Lombardii. Został rycerzem cesarskim mając 15 lat. W ikonografii spotykamy go na koniu, gdy odcina połę swego płaszcza, by nakryć nią zziębniętego żebraka. Zdarzenie miało miejsce w Amiens we Francji. Mając 18 lat, przyjął chrzest. W roku 356 opuścił wojsko i dołączył do uczniów św. Hilarego w Poitiers.
Pochodził z Etrurii. Był bardzo uzdolnionym człowiekiem. Urodził się około 400 roku, około 430 roku został diakonem w Rzymie spełniając ten służebny urząd z wielkim oddaniem. Gdy zmarł papież Sykstus III w 440 roku, został wybrany na Stolicę św. Piotra w Rzymie. Przyjął święcenia kapłańskie 29 września tegoż roku i przez 21 lat kierował Kościołem.
Przyszedł na świat 25 lipca w 1531 roku w Segowii w bogatej rodzinie kupieckiej. Przez rok studiował w kolegium jezuitów w Alkali, musiał jednak przerwać naukę, by po śmierci ojca zająć się rodzinnym przedsiębiorstwem.
Należeli do Dwunastu najbliższych uczniów Jezusa, których On powołał i zaprosił, by z Nim przebywali na co dzień. Zafascynowani Mistrzem z Nazaretu, wielkodusznie odpowiedzieli na Jego wołanie. Poszli za Nim i stali się przede wszystkim pierwszymi, po Maryi i Janie Chrzcicielu, słuchaczami Słowa. Nie wszystko od razu rozumieli, co Jezus nauczał. Dlatego Pan postępował z nimi, jak roztropny pedagog, który na każdym etapie formowania uczniów był cierpliwy. Z nadzieją patrzył na ich postępy i dodawał odwagi.
{{ article.description }}