Pedagogia ciszy

Cisza jest jednym z najstarszych i najbardziej pożądanych zjawisk w świecie, pomostem łączącym świat zewnętrzny z wewnętrznym. Cisza jest odpowiedzią na potrzebę współczesnego człowieka. Refleksja nad ciszą naznaczona jest całą gamą znaczeń. W tej części pracy zostaną zatem przybliżone podstawowe sposoby definiowania ciszy oraz pojęć jej pokrewnych.

Powstanie tej książki jest przejawem potrzeby dociekań możliwości tkwiących w ciszy jako potencjalnie nośnej kategorii dla teorii i praktyki pedagogicznej. Prezentowane rozważania stanowią swego rodzaju punkt wyjścia do opisu ciszy i wykorzystania jej w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Warto podkreślać, jak znacząca jest obecność ciszy w procesie wychowania, szczególnie w sytuacji wszechobecnego hałasu i narastającej nadpobudliwości dzieci i młodzieży.

Fragment książki:

Rozdział I