Postać tego młodego świętego na stałe wpisała się w polską pobożność

Autor zaprasza czytelnika do zastanowienia się nad historią powołania młodego człowieka w świetle refleksji pastoralnej i teologicznej współczesnych ludzi Kościoła.

Kiedy wydaje się nam, że Kościół zaczyna zdradzać objawy zmęczenia - niewidocznie dla oka kiełkowanie przygotowuje nową wiosnę i mimo piętrzących się przeszkód zawsze rodzić się będą święci. (kard. Henri de Lubac SJ)

Postać wytrwałego młodego świętego na stałe pisała się w polską pobożność. Do tego stopnia, że jego kult nie jest utożsamiany z Towarzystwem Jezusowym, a sam Stanisław Kostka jest najpierw rozpoznawany jako świątobliwy kleryk, a dopiero później jako jezuita.

Historia jego kultu obrosła licznymi anegdotami. Jedna z nich głosi, że sami jezuici starali się nieco oddalić w czasie beatyfikację, by ta nie przyćmiła wyniesienia na ołtarze pochodzącego z Loyoli założyciela Zakonu. Wielki kult Stanisława dowodzi rzadko spotkanego hartu ducha, siły jego świadectwa oraz inspiracji jaką był dla ówczesnych oraz przyszłych pokoleń ludzi wierzących.

Czy dzisiaj 450 lat po jego śmierci nadal pozwalamy mu się dać zainspirować? A może tak bardzo przywykliśmy do jego obecności w panteonie Patronów Polski, że jego postać zastygła jakby w marmurze obok świętych Wojciecha, Stanisława i Andrzeja Boboli?

Ojciec Marek Wójtowicz SJ, w swojej książeczce "Boży Wędrowiec - święty Stanisław Kostka" podejmuje się próby odtworzenia biografii młodzieńca z Rostkowa. Bazując na dostępnej nam wiedzy historycznej wskazuje na najważniejsze źródła jego drogi duchowej. Autor prowadzi nas od czasu jego lat dziecięcych, momentu zrodzenia się pragnienia świętości i powołania zakonnego, przez trudności jakie musiał stawiać w obronie swoich wartości, aż do momentu śmierci. Książka ukazuje nam bardzo dynamiczny profil świętego. O ile lata dziecięce pełne są duchowej ufności i prostoty, o tyle okres młodzieńczy, spędzony zagranicą nie jest wolny od duchowych rozterek i poszukiwania najwłaściwszej drogi realizacji życiowego powołania.

Propozycja ojca Wójtowicza niesie ze sobą dwa niewątpliwe walory niespotykane w dotychczasowych opracowaniach poświęconych św. Stanisławowi Kostce. I choćby dlatego warta jest ona szczególnej uwagi. Autor zaprasza czytelnika do zastanowienia się nad historią powołania młodego człowieka w świetle refleksji pastoralnej i teologicznej współczesnych ludzi Kościoła. Buduje pomost między wydarzeniami z przed 450 lat a rzeczywistością wobec której stoi Kościół współczesny.

Ukazuje, że pomimo upływu czasu i zmiany kontekstów kulturowych istnieją zagadnienia, które pozostają niezmienne. Dzięki temu, uważny obserwator odnajdzie w dawnych wydarzeniach świeżość i inspirację.

Marek Wójtowicz odkrywa przed nami również duchowość ignacjańską, która tak samo jak Stanisława Kostkę kształtuje wszystkie pokolenia jezuitów. W książce znajdziemy przykład Rachunku Sumienia św. Ignacego (proponowanego również w jezuickich duszpasterstwach i domach rekolekcyjnych), procesu rozeznania duchowego, oddalania pokus, szukania w swoim życiu "większej chwały Bożej".

Zetkniemy się również w ważniejszymi dokumentami, które są ważne w formacji jezuitów. Autor wprowadza czytelnika w arkana duchowości, które są uniwersalną drogą dla każdego człowieka, a w oparciu o które Stanisław Kostka osiągnął doskonałość duchową. Tym samym znajdują się one w zasięgu ręki czytelnika dając jasne wskazówki jak można inspirując się duchowością ignacjańską dążyć do świętości.