Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 13 lutego 2005

Drodzy Bracia i Siostry!

Witajcie!

1. Znów spotykamy się w tym miejscu, aby wielbić Pana. Pragnę podziękować wam — a także tym, którzy uczestniczą w spotkaniu za pośrednictwem radia i telewizji — za bliskość, życzliwość, a zwłaszcza za modlitwę w dniach mojego pobytu w Poliklinice Gemellego.

Zawsze potrzebuję waszej pomocy przed Panem, aby wypełnić misję, którą mi powierzył Jezus.

2. W ubiegłą środę obrzędem posypania głów popiołem rozpoczęliśmy Wielki Post, okres liturgiczny, który co roku przypomina nam tę podstawową prawdę, że jeśli nie będziemy nieść swojego krzyża w jedności z Chrystusem, nie osiągniemy życia wiecznego. Nie można zaznać szczęścia i pokoju bez odważnej duchowej walki. A do zwycięstwa prowadzi droga pokuty: modlitwa, post i dzieła miłosierdzia. W ukryciu, bez hipokryzji, w duchu szczerej miłości do Boga i bliźniego.

3. Dziś wieczorem, jak co roku, razem z moimi współpracownikami z Kurii rozpocznę rekolekcje. W milczeniu i skupieniu będę się modlił do Pana o zaspokojenie wszystkich potrzeb Kościoła i świata. Proszę też was, drodzy bracia i siostry, abyście mi towarzyszyli waszą modlitwą.

Niech Najświętsza Maryja Panna, której myśli i Serce podczas codziennych zajęć skupione były na tajemnicy Syna, czuwa nad nami, abyśmy owocnie przeżyli ten czas Wielkiego Postu.