Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 22 sierpnia 2004

1. Dziś obchodzimy uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej, ściśle związaną z tajemnicą Wniebowzięcia, które w ubiegłą niedzielę, 15 sierpnia, dane mi było świętować w sanktuarium w Lourdes.

Dziękując jeszcze raz Bogu i wszystkim, którzy mi pomogli, aby ta pielgrzymka mogła się odbyć, myślą i sercem powracam do skromnej Groty Massabielskiej. A z tego miejsca wyciszenia i modlitwy, gdzie wszystko mówi o Maryi, udaję się do innych sanktuariów maryjnych, odwiedzanych w tych sierpniowych dniach przez rzesze wiernych.

2. W tym miesiącu bowiem przypadają święta poszczególnych, jakże licznych sanktuariów maryjnych. Ograniczę się do przypomnienia włoskich sanktuariów w Loreto i Pompejach, Madonna di Oropa w Bielli, Nostra Signora della Guardia w Genui i Matki Bożej Płaczącej w Syrakuzach. Nie mogę nie wspomnieć także sanktuariów w Częstochowie i Kalwarii w Polsce, w których wielokrotnie bywałem, by prosić Maryję o matczyną pomoc dla Kościoła i świata. Oby Matka Odkupiciela była coraz lepiej przyjmowana, kochana i czczona przez lud chrześcijański!

3. W tym kontekście zachęcam was, abyście wraz ze mną zwrócili się do Maryi Dziewicy, czczonej pod tytułem Matki Bożej Kazańskiej. Jej ikona, która opuściła Rosję w latach dwudziestych minionego wieku, przez wiele lat przebywała w różnych miejscach, a przed kilkoma laty dotarła do apartamentów Papieża i od tamtej chwili czuwała nad jego codzienną pracą. Teraz z radością ogłaszam, że specjalna delegacja zawiezie tę drogą mi ikonę Jego Świątobliwości Aleksemu II, Patriarsze Moskwy i Wszechrusi.

W najbliższą środę, 25 sierpnia, podczas audiencji generalnej będziemy wraz z wiernymi modlić się przy tej ikonie. Już teraz zawierzajmy Maryi, Matce jedności i miłości, wszystkie nasze modlitwy o dobro Kościoła i całej rodziny ludzkiej.