Rozważanie przed modlitwą "Regina coeli", 12 kwietnia 2004

1. «Regina caeli laetare, alleluja!» W okresie wielkanocnym zamiast tradycyjnej modlitwy «Anioł Pański» śpiewa się hymn Regina caeli, który wyraża radość Maryi ze zmartwychwstania Jej Boskiego Syna. Maryja staje się tym samym wzorem wspólnoty chrześcijańskiej, która «raduje się» z Paschy swego Pana, źródła prawdziwej radości wszystkich wierzących. Istotnie, to właśnie Zmartwychwstały jest źródłem i prawdziwą przyczyną tej duchowej radości, której nie powinien i nie może przyćmić żaden cień. Liturgia oktawy Wielkanocy nieustannie powtarza: «Chrystus zmartwychwstał jak zapowiedział». Głosimy to również w Regina caeli, modlitwie bardzo drogiej pobożności ludowej.

Kościół, świadomy znaczenia owego zbawczego wydarzenia, które zmieniło bieg historii, jednoczy się z Tą, która najpełniej towarzyszyła Jezusowi w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. To Ją wzywa, aby umacniała jego wiarę: «Ora pro nobis Deum — Módl się za nami do Boga».

2. Drodzy bracia i siostry! W ten «Poniedziałek Anioła», przedłużenie dnia Wielkanocy, każdy z nas zatrzymuje się przed pustym grobem, aby rozważać największy cud, jakim jest zmartwychwstanie Chrystusa.

Niech Maryja Panna, cichy świadek tej tajemnicy, pomaga nam przylgnąć do Tego, który umarł i zmartwychwstał dla zbawienia każdego człowieka. Niech będzie naszą Nauczycielką i Przewodniczką w wierze, niech nas wspiera w chwilach wątpliwości i pokus. Niech nam wyjedna pogodę ducha, której nie zdoła zniweczyć żaden lęk, gdyż rodzi się ona z pewności, że Chrystus naprawdę zmartwychwstał.

W tym duchu składam wszystkim moje wielkanocne życzenia, a Matce Jezusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego zawierzam oczekiwania i nadzieje, troski i niepokoje całego świata.