Apostołowie chcą czynić dobro, ale są zaniepokojeni i bezradni. Każdy z nas może się tak poczuć

„Wy dajcie im jeść!” To dosyć kategoryczne słowa Jezusa, które zmuszają uczniów do działania. Apostołowie są zaniepokojeni i bezradni. Rozwiązanie nie przychodzi jednak przez ich zapobiegliwość, ale przez wiarę i posłuszeństwo Bogu.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Mt 14,13-21):

Z ewangelii wg św. Mateusza: Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.
A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!» Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!» Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

Komentarz do ewangelii z dnia (5 sierpnia 2024 r.):

Papież Franciszek zachęca, by komentarze do ewangelii, homilie były krótkie i przemawiały do serca: niech to będzie jeden obraz, jedna myśl i jedna emocja. Zakończymy wezwaniem do modlitwy prośby i dziękczynienia.

Obraz: Jezus wraz z uczniami oddala się na miejsce odosobnienia. Tłumy jednak podążają za nimi. Oczyma wyobraźni zobaczę te miejsca, zgłodniałych ludzi o późnej porze, bezradnych apostołów. Obserwuję Jezusa, który dokonuje cudu chleba i karmi do sytości ‘tysiące’.
Myśl: Jezus ‘usłyszał’ historię o tym, co zrobił Herod z Janem Chrzcicielem i oddala się wraz z uczniami na miejsce samotne, daleko od tłumu. Ale po raz kolejny zostaje ‘zaskoczony’. Obecność ludzi zmienia Jego plany. Cud chleba wspominany jest w ewangeliach sześć razy. Ma zawsze wydźwięk eucharystyczny. Wspólnota, która go wspomina i celebruje ma świadomość, że został jej powierzony dar Syna, który ma przekazywać ‘zgłodniałej’ ludzkości. Uczniowie jeszcze nie potrafią zrozumieć problemów, z jakimi się stykają (‘zgłodniały tłum’ w każdym wymiarze). Jezus uczy ich zaufania i wiary w Bożą opatrzność.
Emocja: „Wy dajcie im jeść!” To dosyć kategoryczne słowa Jezusa, które zmuszają uczniów do działania. Apostołowie są zaniepokojeni i bezradni. Rozwiązanie nie przychodzi jednak przez ich zapobiegliwość, ale przez wiarę i posłuszeństwo Bogu.
Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że to Pan działa przez zwyczajne gesty dobroci i miłosierdzia, pomnażając je. Podziękuję Jezusowi, że On jest ze mną w chwilach bezradności.
Zaplanuję sobie czas na adorację Najświętszego Sakramentu, Chleba Życia.