Chrześcijanin to człowiek pamiętający. Nie żyje złudzeniami, nostalgią, lecz pamięcią

Miejscem i czasem przyjścia królestwa Bożego jest dla mnie zawsze „tu i teraz”. Potrzeba przemiany mentalności. Bycia w tym świecie, ale nie życia mentalnością tego świata. 

Z ewangelii wg św.:

Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.  

W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Przypomnijcie sobie żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona». Pytali Go: «Gdzie, Panie?» On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy».

Obraz: Dzisiejszy fragment jest kontynuacją odpowiedzi Jezusa na pytanie o czas przyjścia królestwa Bożego. Pan tłumaczy uczniom tę trudną do przyjęcia prawdę. Jestem pośród zebranych. Te słowa Jezus kieruje także do mnie.

Myśl: Końcem całej historii nie jest tryumf śmierci, ale życia. To jest prawdziwy czas królestwa Bożego. Przygotować się do tego to naśladować starotestamentowych Lota i Noego. Oni są przykładem prawdziwego rozeznania, wbrew temu, co robili ludzie z „ich pokolenia”. Wyjście z niego nie jest ucieczką, ale próbą życia inną mentalnością. Nie przenosimy się do „innego wymiaru ani czasu”. Miejscem i czasem przyjścia królestwa Bożego jest dla mnie zawsze „tu i teraz”. Potrzeba przemiany mentalności. Bycia w tym świecie, ale nie życia mentalnością tego świata.

Emocja: „Przypomnijcie sobie”. Chrześcijanin to człowiek pamiętający. Nie żyje złudzeniami, nostalgią, lecz pamięcią. Pamięta przede wszystkim słowo i obietnice Jezusa.

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozeznawania w moim „tu i teraz”. Podziękuję za światło i wsparcie Ducha Świętego. 
Postaram się zapamiętać jakąś myśl z tej modlitwy.