Czy seks przed ślubem wyklucza z Kościoła?

Pytanie: Na spowiedzi otrzymałam pouczenie, że nie mieszkając z chłopakiem, a współżyjąc, nie mogę otrzymać rozgrzeszenia. Otrzymałam pytanie czy jestem gotowa na zerwanie związku? Odpowiedź była oczywista: tak - postaram się ze wszystkich sił zaprzestać współżycia i zerwać z grzechem.

Razem z chłopakiem wspólnie potwierdziliśmy moją decyzję. Mijały miesiące, przystępowaliśmy do sakramentów, jednak upadliśmy. Tak jak dla osób mieszkających pod jednym dachem bez sakramentu jest wszystko jasne, tak tutaj nie wiem co robić.

Czy ta spowiedź i kolejne oraz Eucharystie po niej są ważne? Czy mimo czystej i szczerej intencji popełniłam świętokradztwo? Czy mimo popełnienia grzechu mogę przystąpić do pokuty?

Boję się wykluczenia. Już dawno przystąpiłabym do sakramentu, ale zbyt wielkie wątpliwości targają mną, gdy o tym myślę. Proszę z całego serca o odpowiedź, dodam tylko, że oboje pragniemy ślubu. Gdyby to było proste i możliwe, to nie czekalibyśmy.

Odpowiedź: Słabości można zrozumieć. Jeśli nie grzeszymy cynicznie, że i tak pójdę do spowiedzi, i ksiądz da rozgrzeszenie, i rzeczywiście chcemy poprawy, to spowiedź jest ważna. Ale zachęcam was, byście uwierzyli, że naprawdę nie musicie żyć w grzechu. Jeśli w to uwierzycie teraz, to potem będzie wam dużo łatwiej żyć w wierności i zbudować trwałe małżeństwo i rodzinę.

Masz pytanie? Zadaj je tutaj