Obrońca ikon – św. German, patriarcha Konstantynopola

Wspominany 12 maja święty jest mało znany w Kościele zachodnim. Był patriarchą Konstantynopola, dbającym o zachowanie kultu świętych obrazów. Dbał o piękno i godność liturgii. Chciał, jak Jonasz być wrzucony w morze prześladowań obrazoburczych, by uratować prawdziwą wiarę w Kościele. To historia św. Germana.

Nie znamy dokładnej daty jego narodzin. Badacze wskazują na lata czterdzieste VII wieku. Jego ojciec był senatorem i cieszył się poważaniem na dworze cesarskim. Na tym fundamencie German mógł zbudować całą swoją karierę życiową, ale on od młodości chciał służyć Bogu.

Imiona świętych - German

Jako młody duchowny brał udział w pracach Soboru Konstantynopolitańskiego III w latach 680-681. Potępiono na nim herezję monoteletyzmu, która głosiła, że Jezus miał tylko jedną wolę, jako Bóg. Nie posiadał woli jako człowiek. Przeczyło to prawdzie wiary, że Jezus był prawdziwym człowiekiem i prawdziwym Bogiem.

Niedługo potem, być może z poparciem możnego ojca, został mianowany metropolitą w Ciziku. W 712 roku wziął udział w synodzie w Konstantynopolu, który chciał obalić uchwały Soboru Konstantynopolitańskiego III. Nie wiemy jaką rolę odegrał German w pracach synodu. Prawdopodobnie występował jako obrońca uchwał soboru w Konstantynopolu.

Modlitwa św. Rity dla tych, którzy nie mogą mieć dzieci

W sierpniu 715 roku German został patriarchą Konstantynopola. Niedługo po intronizacji wykluczył ze społeczności kościelnej około 100 biskupów, popierających herezję monoteletyzmu.

Konstantynopol w tych latach pogrążony był w chaosie politycznym. Obalono cesarza Anastazego II i musiał on udać się na wygnanie. W 717 roku na tron wstąpił cesarz Leon Izauryjczyk. German koronował cesarza i cesarzową. Ochrzcił także ich syna, Konstantyna. Pierwsze lata rządów cesarza były pomyślne dla państwa i Kościoła.

Św. German (fresk w Studenicy, Serbia) - NN, P.d., via Wiki. Comm.Idylla szybko się jednak skończyła. W 718 roku kalif arabski nakazał niszczenie świętych wizerunków na terenach zajmowanych przez Arabów. Te poglądy znajdowały coraz więcej zwolenników na dworze cesarskim i wśród biskupów. German konsultował się z papieżem Grzegorzem II, aby upewnić się, co do obranej drogi. Na nic zdało mu się jednak potwierdzenie i pochwała ze strony papieża. Opór na dworze cesarskim i wśród biskupów był coraz większy. Ukazywało się coraz więcej dekretów cesarza zwalczających kult ikon. Nawet listy i odezwy Germana zdawały się przynosić skutek odwrotny od zamierzonego.

W 726 roku wybuchł wulkan, co cesarz interpretował jako znak od Boga przeciwko ‘bałwochwalcom’. Zwycięstwo nad muzułmanami w następnym roku uważał zaś za znak błogosławieństwa Bożego za zwalczanie bałwochwalczego kultu obrazów. Patriarcha German był postrzegany jako główny obrońca ‘bałwochwalczego’ kultu ikon.

Modlitwa o skuteczną pomoc św. Józefa

Cesarz skazał zatem sędziwego patriarchę na wygnanie. Stało się to w styczniu 730 roku. Patriarcha został zmuszony do rezygnacji i udał się na odosobnienie do klasztoru, gdzie zmarł po kilku latach.

Św. German uczył, że Bóg jest widzialny w świecie i w Kościele. Dbał o piękno i godność liturgii, by dawała ona poczucie obecności Boga. Uczył też umiłowania Kościoła, bo w nim możemy odkryć i adorować Boga.

Św. German - patriarcha Konstantynopola

Po śmierci uważano go za męczennika w obronie ikon i relikwii świętych. Dopiero jednak po Soborze Nicejskim II w 787 roku oczyszczono jego imię od zarzutu bałwochwalstwa, nazwano go ‘świętym i błogosławionym’ oraz odczytano jego pisma w obronie świętych obrazów i relikwii. W roku 1210 relikwie św. Germana zostały przeniesione przez krzyżowców do Francji i umieszczone w klasztorze benedyktynów w Bort.