Gdy Jezus naucza, a my stawiamy warunki

‘Czyhali na Jego życie’. Jezus jest otoczony przez możnych i uczonych. Jednak nic dobrego Go nie spotka z ich ręki. My nie jesteśmy inni. W praktyce także ‘czyhamy’ na Niego, chcąc osiągnąć zbawienie na własnych zasadach. Korekta naszych duchowych przekonań i praktyk jest niezwykle trudna. Musi jednak nastąpić, jeśli rzeczywiście mamy zbudować ‘nową świątynię’ z Jezusem.

Słowo ewangelii na dzisiaj (21 listopada 2025 r.):

Z ewangelii wg św. Łukasza: Potem wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców».
I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

Komentarz do ewangelii z dnia (Łk 19,45-48):

Obraz: Jezus zmierzał do Jerozolimy, aby uczynić z niej na nowo ‘dom modlitwy’ i ofiary składanej Bogu. Oczyma wyobraźni zobaczę to, co wzburzyło Pana. Przyjrzę się też temu, co robi. Jaką to wzbudza reakcję? Jakie odczucia i myśli pojawiają się we mnie w takiej perspektywie.
Myśl: Jezus dociera do celu swojej drogi. Choć wjazd był tryumfalny, to w tej opowieści Łukasza widzimy napięcia, rozczarowanie i zagrożenie życia. Oczyszczenie i napełnienie Chwałą świątyni wstrząsa, wytrąca nas z błogiego spokoju, a nawet czasami stanu zgnuśnienia. Jezus usuwa bożki, które sobie stworzyliśmy, wszelkie ‘ceremonie’, które nam towarzyszą odrywając od Słowa Pana i Jego woli, a tworząc ‘wymyślone mity’, zobowiązania i rytualne gesty, które nas koncentrują na sobie, a nie na Bogu. To musi upaść. Nie ostoi się wobec ‘palącego ognia’. Jezus wie, jaką cenę zapłaci za wierność swojej misji i posłaniu. Nie cofa się jednak, ale codziennie ‘naucza’ w świątyni.
Emocja: ‘Czyhali na Jego życie’. Jezus jest otoczony przez możnych i uczonych. Jednak nic dobrego Go nie spotka z ich ręki. My nie jesteśmy inni. W praktyce także ‘czyhamy’ na Niego, chcąc osiągnąć zbawienie na własnych zasadach. Korekta naszych duchowych przekonań i praktyk jest niezwykle trudna. Musi jednak nastąpić, jeśli rzeczywiście mamy zbudować ‘nową świątynię’ z Jezusem.
Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjęcia i doceniania wszystkiego, co się wiąże z ludzką codzienną rzeczywistością. Podziękuję Panu za cierpliwość wobec moich oporów i wahań.
Jubileusz 2025: Papież na Jubileuszu Wychowania zwrócił uwagą na to, że „dzielenie się wiedzą nie wystarczy, aby uczyć: potrzebna jest miłość. Tylko w ten sposób wiedza będzie pożyteczna dla tych, którzy ją otrzymują, sama w sobie, a także i przede wszystkim ze względu na miłość, którą niesie. Nauczanie nigdy nie może być oddzielone od miłości, a aktualną trudnością naszych społeczeństw jest to, że nie potrafimy już wystarczająco docenić wielkiego wkładu, jaki nauczyciele i wychowawcy wnoszą w tym zakresie do wspólnoty. Bądźmy jednak ostrożni: podważanie społecznej i kulturowej roli formatorów to zaciąganie hipoteki na własną przyszłość, a kryzys przekazywania wiedzy pociąga za sobą kryzys nadziei.” W chwili refleksji pomyślę o tych, którzy formowali mnie w życiu. Podziękuję Panu za nich i uczynię jakiś gest uniżenia i pokory.