Jesteś wyjątkowy i niepowtarzalny! Bóg nadał ci imię i walczy o ciebie każdego dnia

Nie jest łatwo być sobą, zachować autonomię, uwolnić się od nacisków i presji otoczenia. Ale trzeba koniecznie walczyć o siebie, o "swoje imię". To nie zachęta do egoistycznych ekscesów, ale do szukania i dążenia do prawdy swojego życia.

Słowo na dziś (Łk 1,57-66)

Z Ewangelii wg św. Łukasza: Dla Elżbiety zaś nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: «Nie, lecz ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię». Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?» Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Komentarz do Ewangelii (23.12.2022)

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę tę szczególną sytuację w życiu każdej rodziny. Przyjrzę się sąsiadom i krewnym, strzegącym tradycji i zwyczajów, Elżbiecie i Zachariaszowi, walczącym o przeznaczone imię (los, misję, bycie znakiem działania Boga) dla swojego syna. Pomyślę o swoich odczuciach i skojarzeniach.

Myśl: Centralnym punktem tej historii jest "nadanie imienia" temu, który był obiecany i zapowiedziany. Imię to niepowtarzalność, szczególna misja, miejsce i droga przeznaczone konkretnemu człowiekowi. Jesteśmy stworzeni przez Boga jako niepowtarzalni, ze swoim indywidualnym losem. Tylko Bóg nadaje nam takie wyjątkowe imię. Moje niepowtarzalne życie jest pierwszym i najważniejszym darem, jaki otrzymuję od Boga. I Bóg, podobnie jak Elżbieta i Zachariasz "walczy" o to prawdziwe imię dla mnie.

Emocja: Trud wyjątkowości. Nie jest łatwo być sobą, zachować autonomię, uwolnić się od nacisków i presji otoczenia. Ale trzeba koniecznie walczyć o siebie, o "swoje imię". To nie zachęta do egoistycznych ekscesów, ale do szukania i dążenia do prawdy swojego życia.

Wezwanie: Poproszę o łaskę poznania swojego prawdziwego imienia. Podziękuję za wszystkie łaski, które prowadzą mnie i pozwalają być sobą.

Zadanie adwentowe: W tym przedostatnim dniu Adwentu postaram się wzbudzić sobie intencję przyjęcia Chrystusa, który się we mnie chce narodzić. Na głos albo w duchu powtórzę wielokrotnie swoje imię. Jestem wyjątkowy w życiu prawdą o sobie.