Mądrość małości. Droga ku wewnętrznej przemianie

Prawdziwa wielkość nie tkwi w sile ani w dominacji, lecz w umiejętności przyjęcia z pokorą darów, które przynosi życie. W centrum duchowej drogi jest przemiana serca i umysł, który uczy się od małości - od dziecka, które przyjmuje wszystko z ufnością i otwartością. Wspólnota rośnie przez przebaczenie, pojednanie i troskę o najsłabszych. Jak możemy podążać tą drogą i odkrywać siłę w byciu małym?

Słowo na dziś (Mt 18,1-5.10) 

Z ewangelii wg św. Mateusza: W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje.
Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.

Komentarz do Ewangelii (środa, 02.10.2024)

Obraz: Przed naszymi oczyma staje dzisiaj wspólnota z jej różnorodnością, pytaniami o wielkość i małość oraz dziecko, które Jezus stawia jako przykład istoty, która mało znaczy, ale uczy przyjmowania wszystkiego od Boga. Przyjrzę się tym obrazom i odczuciom, jakie we mnie budzą.

Myśl: Dzisiejszy fragment mówi o zasadach i o fundamencie, na którym jest zbudowane życie wspólnoty chrześcijańskiej. W centrum jest Jezus, Ostatni i Sługa wszystkich, Pan ukrzyżowany i zmartwychwstały, objawienie Boga, który jest miłością. Jakie są podstawy bycia wspólnoty chrześcijańskiej? To nie odwaga i demonstracja siły, ale małość i przyjęcie tego, co Bóg czyni dla swoich dzieci. Wspólnota wzrasta nie przez nieskazitelność i pełną zgodę, ale przez przebaczenie i pojednanie. Nie selekcjonuje i nie przyjmuje tylko doskonalszych, ale zagubionych, grzesznych, małych, bo zło nie przeszkadza istnieć dobru, a wspólnota jest miejscem miłosierdzia.

Emocja: Nie gardzić małym. Wspólnota zawsze jest kuszona, żeby nieporadnych i słabych odsuwać na bok, bo są balastem. Faworyzuje tych, którzy się liczą, mają wpływ, są bogaci. Jezus zachęca nas, byśmy współzawodniczyli w okazywaniu szacunku, służbie, bo to jest bardziej Boskie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę stawania się małym jak dziecko. Podziękuję za doświadczenie przebaczenia i miłosierdzia.
Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia i spowiedź, przestrzeń miłosierdzia, jeśli jej potrzebuję.