Nie działamy własną mocą czy przemyślnością. Nasze źródła są w Bogu

Objawienie tajemnicy Trójcy Świętej jest zarazem objawieniem tajemnicy człowieka. Nie działamy własną mocą czy przemyślnością. Nasze źródła są w Bogu. Kto to odrzuca i tym nie żyje, odrywa się od łączności z Chrystusem.

Słowo na dziś (J 5,17-30) 

Z ewangelii wg św. Jana: Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu.  

W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.

Komentarz do Ewangelii (22.03.2023)

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem przy sadzawce zwanej Owczą w Jerozolimie. Po uzdrowieniu człowieka chromego w szabat, Żydzi spierają się z Panem o znaczenie Prawa. Dzisiejszy fragment jest kolejną odsłoną tego sporu. Przyjrzę się tym, którzy biorą w nim udział. Posłucham wypowiadanych słów. 

Myśl: Jezus przypomniał Żydom o prawie, które objawia Boga jako Ojca a ludzi jako Jego dzieci. W dzisiejszym fragmencie Jezus objawia samego siebie jako Syna równego Ojcu, działającego mocą Ducha Świętego. Mamy tu objawienie tajemnicy trynitarnej. Relacja między Ojcem i Synem jest dynamiczna, wyrażona za pomocą czasowników-czynności: ‘czynić’, ‘widzieć’, ‘miłować’, ‘dziwić się’, ‘wskrzeszać’ i wielu innych. To życie Ojca dane Synowi jest udzielane nam wszystkim. To objawiona przez Jezusa tajemnica Trójcy Świętej a zarazem tajemnica tożsamości każdego człowieka, który jest obrazem i podobizną Boga. 

Emocja: „Sam z siebie nic czynić nie mogę”. Objawienie tajemnicy Trójcy Świętej jest zarazem objawieniem tajemnicy człowieka. Nie działamy własną mocą czy przemyślnością. Nasze źródła są w Bogu. Kto to odrzuca i tym nie żyje, odrywa się od łączności z Chrystusem. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę poznania miłości Ojca do Syna. Podziękuję za nieustanne napełnianie mnie obecnością Trójcy Świętej. Z pełną świadomością postaram się zrobić znak krzyża świętego, wzywając Ojca i Syna, i Ducha Świętego.