Niesienie krzyża w swoim życiu jest warunkiem naśladowania Pana Jezusa

Perspektywa "noszenia" krzyża jest wymagająca. Nie pozostawia złudzeń. Jest radykalna. Idzie wbrew naszym naturalnym odruchom. Musimy jednak się z nią zmierzyć, bo to jest warunek naśladowania Pana.

Słowo na dziś (Łk 14,25-33) 

Z Ewangelii wg św. Łukasza: A szły z Nim wielkie tłumy. On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: "Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć".  
Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju. Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem.

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 31.07.2023)

U jezuitów: Uroczystość św. Ignacego Loyoli

Obraz: Jesteśmy razem z Jezusem i uczniami, pośród tłumów, na drodze do Jerozolimy. Oczyma wyobraźni zobaczę tę sytuację. Posłucham słów Pana o trudnej i wymagającej perspektywie naśladowania Go. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: ‘Nosić krzyż’, ‘wyrzekać się wszystkiego’ to nie akty heroiczne, bohaterskie zrywy, ale zadania wymagające stałej uwagi i wytrwałości. Trzeba mieć cierpliwość i wytrzymałość w zwyczajnym i szarym życiu. Nawet to, co na początku wydaje się lekkie i nie obciąża zbytnio, z biegiem czasu może stać się ciężarem nie do uniesienia. Zwłaszcza, kiedy mamy poczucie, że jest to ‘krzyż’ niezasłużony. Jezus wzywa swoich naśladowców do bezwarunkowego zaangażowania, do ‘wyrzekania się wszystkiego’. To nie jest fatum, spadające na nas znienacka, ale ma to być świadomy i przemyślany wybór (usiądzie i ‘oblicza’, ‘rozważy’).

Emocja: „Kto nie nosi swego krzyża”. Perspektywa ‘noszenia’ krzyża jest wymagająca. Nie pozostawia złudzeń. Jest radykalna. Idzie wbrew naszym naturalnym odruchom. Musimy jednak się z nią zmierzyć, bo to jest ‘warunek naśladowania Pana’.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że słuchanie Słowa to początek mojego nawrócenia. Podziękuję Panu za przykład służenia innym. Idąc za radą św. Ignacego, uświadomię sobie, że: „jest czymś wielce niebezpiecznym chcieć wszystkich prowadzić tą samą drogą do doskonałości; taki człowiek nie rozumie, jak różne i jak liczne są dary Ducha Świętego”.