Te słowa Jezusa cię zaskoczą, skorzystaj z zachęty

„Nie mieli czasu.” Dzisiaj cierpimy na przerost aktywności. Zaangażowani jesteśmy w wiele rzeczy, a jednocześnie mamy poczucie ‘braku’ uważności, koncentracji. Niczemu nie poświęcamy wystarczającej uwagi. To zachęta, aby usłyszeć Chrystusowe: ‘wypocznijcie nieco’.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Mk 6,30-34):

Z ewangelii wg św. Marka: Wtedy Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco!». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili.
Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.

Komentarz do ewangelii z dnia (21 lipca 2024 r.):

Obraz: Przed naszymi oczyma ewangelista rysuje kilka obrazów: spotkanie apostołów ‘u Jezusa’, opowiadanie Mu o misji, samotność pustyni, wypoczynek i posiłek, tłum ludzi idący za Panem. Przyjrzę się temu obrazowi, który przyciągnie moją uwagę. Nazwę swe odczucia.
Myśl: Kościół, nowa wspólnota, to miejsce spotkania z Panem, słuchania Słowa, karmienia się Eucharystią. Uczniowie nie żyją tylko w rozproszeniu, ale gromadzą się ‘u Jezusa’, by w ciszy swojego wnętrza poddać się Jego działaniu, doświadczyć Jego bliskości i wsparcia. Jezus zachęca uczniów do ‘wyjścia na pustkowie’. To echo Exodusu, szczególnego doświadczenia prowadzenia przez Boga, wyprowadzenia z wszelkiego rodzaju niewoli, oczyszczenia i wprowadzenia do Ziemi Obiecanej.
Emocja: „Nie mieli czasu.” Dzisiaj cierpimy na przerost aktywności. Zaangażowani jesteśmy w wiele rzeczy, a jednocześnie mamy poczucie ‘braku’ uważności, koncentracji. Niczemu nie poświęcamy wystarczającej uwagi. To zachęta, aby usłyszeć Chrystusowe: ‘wypocznijcie nieco’.
Wezwanie: Poproszę o odwagę konfrontowania z Jezusem tego, co robię, co mówię, do czego dążę. Podziękuję za zaproszenie do bliskości i zażyłości z Nim.
Zaplanuję sobie jakiś, nie za długi na początek, ‘czas uważności’.