Wydajcie dobry owoc waszego nawrócenia

Całe nasze życie jest naznaczone Adwentem. Oczekujemy na spotkanie z Panem, rozpoznajemy Go i zbliżamy się do Niego. Uznanie Go za Syna Najwyższego jest jednocześnie przyjęciem Jego misji, kiedy posyła nas do braci, aby sprowadzić ich do domu z ‘wygnania’ słabości, grzechu i błądzenia.

Słowo ewangelii na dzisiaj (7 grudnia 2025 r.):

Z ewangelii wg św. Mateusza: W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi:
Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
Dla Niego prostujcie ścieżki!
Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy.
A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: "Abrahama mamy za ojca", bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

Komentarz do ewangelii z dnia (Mt 3,1-12):

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę Jana Chrzciciela na Pustyni Judzkiej, jak głosi swoją naukę, która jest ‘przygotowaniem drogi Panu’ i wezwaniem do nawrócenia. Posłucham jego słów. Zwrócę uwagę na swoje myśli i pojawiające się odczucia.
Myśl: Jan Chrzciciel jest uprzywilejowanym prorokiem, który stanowi granicę między Starym i Nowym Przymierzem. Jemu został dany przywilej rozpoznania i wskazania na Zbawiciela. Przesłanie Jana Chrzciciela jest nadal aktualne dla każdego wierzącego. Zbawienie bowiem nie zostało nam dane przez przypisanie do społeczności chrześcijańskiej, a nawet przez przynależność do Kościoła. Wymóg nieustannej ‘przemiany życia’, wydawania ‘godnych owoców nawrócenia’ ciąży także na nas. Słowa i wezwanie Jana, jakkolwiek surowo by nie brzmiały, są aktualne także dla nas.
Emocja: Całe nasze życie jest naznaczone Adwentem. Oczekujemy na spotkanie z Panem, rozpoznajemy Go i zbliżamy się do Niego. Uznanie Go za Syna Najwyższego jest jednocześnie przyjęciem Jego misji, kiedy posyła nas do braci, aby sprowadzić ich do domu z ‘wygnania’ słabości, grzechu i błądzenia.
Wezwanie: Poproszę o łaskę odwagi i gotowości w przyjęciu misji do sprowadzenia braci do domu Ojca. Podziękuję Mu za cierpliwość Jego oczekiwania na mój powrót do Niego.
Jubileusz 2025: Leon XIV mówił do młodzieży w Libanie: „zapytaliście mnie, gdzie znaleźć punkt oparcia, aby wytrwać w dążeniu do pokoju. Najmilsi, tym punktem oparcia nie może być idea, umowa ani zasada moralna. Prawdziwym pryncypium nowego życia jest nadzieja, która pochodzi z góry: jest nią Chrystus! Jezus umarł i zmartwychwstał dla zbawienia wszystkich. On – Żyjący, jest fundamentem naszej ufności; On jest świadkiem miłosierdzia, które zbawia świat od wszelkiego zła.” Rozważę te słowa przez chwilę. Zakończę modlitwę mówiąc Chwała Ojcu...