Wydaje nam się, że to my decydujemy o naszym życiu, ale często rzeczywistość jest zgoła inna

Ludzie współcześni mają problem w akceptowaniu relacji Bóg-człowiek na zasadzie obrazu Pasterz-owca. Jesteśmy wolni i nie kierujemy się instynktem. Wolimy myśleć, że kierujemy się pragnieniem tego, co uważamy za najlepsze dla nas. Taki wzorzec kulturowy dominuje. Tak chcemy o sobie myśleć, że to my jesteśmy decydentami w tym, co dotyczy naszego życia. Ale jakże często ostatnio zdajemy sobie sprawę z tego, że rzeczywistość jest zgoła inna.

Słowo na dziś (J 10,11-16) 

Z Ewangelii wg św. Jana: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.

Komentarz do Ewangelii (08.05.2023)

Obraz: Po raz kolejny w ciągu ostatnich dni mamy w ewangelii obraz Jezusa – dobrego Pasterza i człowieka – owcy, za którą On oddaje życie, ale i chce, by ona za Nim podążała do owczarni. Oczyma wyobraźni zobaczę te obrazy. Przyjrzę się swoim odczuciom i skojarzeniom. 

Myśl: Ludzie współcześni mają problem w akceptowaniu relacji Bóg-człowiek na zasadzie obrazu Pasterz-owca. Jesteśmy wolni i nie kierujemy się instynktem. Wolimy myśleć, że kierujemy się pragnieniem tego, co uważamy za najlepsze dla nas. Taki wzorzec kulturowy dominuje. Tak chcemy o sobie myśleć, że to my jesteśmy decydentami w tym, co dotyczy naszego życia. Ale jakże często ostatnio zdajemy sobie sprawę z tego, że rzeczywistość jest zgoła inna. Rządzą nami mody, trendy, celebryci albo algorytmy, sztuczna inteligencja, itp. Nie przyjmujemy Pasterza-sługi, a wpadamy w sidła pasterzy-dominatorów. Jest to odwrócenie akcentów i duża pokusa. 

Emocja: Oddać życie. Przyjrzenie się temu, co dla nas ważne, o co zabiegamy, a nawet walczymy, symbolicznie wskazuje na to, czemu ‘oddajemy życie’. To okazja do prawdziwego rachunku sumienia. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozpoznania prawdziwego pasterza. Podziękuję za to, że On oddał za mnie swoje życie. Spróbuję poświęcić dzisiaj w ciągu dnia kilka minut na ‘rachunek sumienia’.