Św. Jan Maria Vianney - patron wewnętrznej odnowy wszystkich kapłanów w duchu Ewangelii. Święty z Ars lubił powtarzać, że "Kapłaństwo to miłość Serca Jezusowego".
Sylwester Cabala CSsR
1 sierpnia redemptoryści obchodzą uroczystość swojego Założyciela, św. Alfonsa Marii de Liguori (1696-1787), która w liturgii całego Kościoła przeżywana jest jako wspomnienie obowiązkowe. Dał on początek zgromadzeniu zakonnemu, które liczy dziś ok. 5300 członków, głoszących Ewangelię o obfitym Odkupieniu w 78 krajach świata.
Ignacy Loyola jest ostatnim założycielem zakonu w Kościele katolickim. Zanim do tego doszło w 1540 roku przeszedł długą drogę poddając się działaniu Boga. Inigo, bo takie jego było imię jakie otrzymał na chrzcie świętym, pochodził z bardzo licznej rodziny szlacheckiej w kraju Basków w Hiszpanii, był trzynastym dzieckiem. Jego przodkowie z narażeniem życia bronili króla Kastylii. W dzieciństwie i wczesnej młodości otrzymał wychowanie religijne, modlił się z innymi w domu, nawiedzał pobliskie sanktuarium maryjne.
Znak dla tych, którzy wątpią w działanie jego wstawiennictwa - ślad odciśniętych palców - zostawił na ramieniu Raymonda Nadera, dyrektora libańskiej telewizji katolickiej Tele-Lumiere, który także odwiedził grób świętego pustelnika.
Jacek Bolewski SJ
Marta nie od razu stała się świętą. Musiała się uczyć powoli, jak skupić się na jednym i nie ulegać niepokojowi.
Kinga urodziła się w 1234 r. na Węgrzech. Była córką króla Beli IV z dynastii Arpadów. Jej matka pochodziła z rodu cesarzy greckich Laskarisów. Na dworze panowała religijna atmosfera modlitwy i służby bliźnim. Z jej rodziny wyszło wielu świętych, jej siostrami były św. Małgorzata i bł. Jolanta zaś ciotką bł. Salomea.
14 lipca wspominamy św. Kamila de Lellis, patrona Patron chorych i pielęgniarzy.
Św. Benedykt z Nursji - święty Kościoła, źródło światła dla współczesnych uczniów Jezusa, którzy dzisiaj pragną głosić w sposób jasny, rozumny i wiarygodny Ewangelię, założyciel zachodniego monastycyzmu, patron Europy.
Marek Wójtowicz SJ / Błażej Guz SJ
Święty Jan z Dukli (1414-1484) stał się na nowo bardziej znany w Polsce, gdy Jan Paweł II odwiedził sanktuarium poświęcone jego czci, znajdujące się nieopodal pustelni, gdzie przebywał przed wstąpieniem do zakonu franciszkanów konwentualnych w 1435r.
Apostoł narodów nie przestaje fascynować, o czym świadczą liczne inicjatywy, jakie powstały w Kościele w Roku Świętego Pawła. Ojciec Święty Benedykt XVI wygłosił o nim szereg katechez podkreślając znaczenie duchowej przemiany Szawła, zagorzałego obrońcy Prawa Mojżeszowego, w Pawła, ucznia Jezusa zmartwychwstałego. Apostoł uczył nas też wdzięczności.
Piotr jest ambitny i pewny siebie. To typ przywódcy, który zna swoją wartość. Umie zapanować nad grupą. Ma też chwile słabości, niepewności, od wielkiej wiary przechodzi do wątpienia, od postawy odwagi do zaskakującego lęku... Ochoczo odpowiada na otrzymane od Jezusa powołanie: odtąd ludzi łowić będziesz... Zostawia wszystko, by iść za Mistrzem.
Dzisiejsza uroczystość narodzin św. Jana Chrzciciela przypomina o pełnym miłości uprzedzającym działaniu Boga. Anioł ogłasza Zachariaszowi, że jego żona Elżbieta, dotąd bezpłodna, urodzi mu syna, który uweseli wielu. W ten sposób Bóg przygotowuje narodzenie prekursora. Niespodziewana jest też zmiana jego imienia; zamiast przyjąć imię ojca, ma nazywać się Jan, co oznacza "Bóg czyni łaskę". Jan został posłany, żeby przygotować drogę Panu, "rok łaski", nadejście Jezusa.
Obok św. Stanisława Kostki i św. Jana Berchmansa, św. Alojzy Gonzaga należy do grona najmłodszych kanonizowanych jezuitów. Pochodził z rodziny szlacheckiej; już we wczesnym dzieciństwie snuto wobec niego ambitne plany i przygotowywano błyskotliwą karierę oraz zaszczyty. On jednak coraz bardziej oddalał się od światowych ambicji, bogactwa, władzy czy prestiżu społecznego. Wybrał ubogiego Jezusa i Jemu chciał oddać wszystko jako ubogi, czysty i posłuszny zakonnik w Towarzystwie Jezusowym.
Był artystą malarzem, przed którym otworem stała kariera artystyczna. Wrażliwość na nędzę człowieka, zwłaszcza na brak Boga, doprowadziła go do odkrycia Bożego Piękna, które przywraca godność grzesznikowi. Bóg jest najdoskonalszym Artystą; On stwarza z niczego. Adam, przeżywając głębokie nawrócenie, stał się świadkiem Chrystusa. Wielu artystów go nie rozumiało, zwłaszcza wtedy gdy odwiedzał najbardziej niebezpieczne dzielnice nędzy w Krakowie.
Błażej Tobalski
Życie św. Charbela było życiem zwyczajnego człowieka. I w tej zwyczajności jest nam bliski. Natomiast jego siła objawia się w tym, że kiedy usłyszał głos Boga...
Henryk Fross
Świętego Justyna nazywano filozofem i męczennikiem już tak w starożytności. Najzupełniej słusznie. Był rzeczywiście jednym i drugim.
Filip Neri (1515-1595) urodził się we Florencji. Swoje życie religijne rozwijał dzięki pomocy dominikanów z klasztoru św. Marka. Tam uczył się modlitwy i kształtował swoją bogatą osobowość w oparciu o słowo Boże, kazania i Eucharystię.
Święta Rita, choć żyła w tak odległym czasie, nie przestaje fascynować i należy do jednej z bardziej znanych świętych Kościoła. Przed jej obrazami i figurami modlą się wierni, by wspierała ich w bardzo trudnych sytuacjach związanych z życiem rodzinnym. Jest patronką matek, które heroicznie budują jedność w rodzinie, zwłaszcza gdy ich mężowie są mało odpowiedzialni i niełatwi w kontakcie. Do niej zwracają się z prośbą w sprawach beznadziejnych.
Gdy grono Apostołów zmniejszyło się po tragicznej śmierci Judasza, wtedy jedenastu pozostałych postanowiło dołączyć do swego grona ucznia Pana, który słuchał Jezusa od chrztu Janowego i był świadkiem jego śmierci, zmartwychwstania i wniebowstąpienia. (por. Dz 1,15-26). Po uprzedniej modlitwie do Ducha Świętego zdecydowali rzucić losy. Los padł na Macieja i tak dołączył on do grona Apostołów.
Stanisław urodził się ok. 1030 r. w Szczepanowie. Studiował teologię w Paryżu a po ukończeniu nauki otrzymał święcenia kapłańskie. W 1072 roku został biskupem krakowskim. Był gorliwym duszpasterzem, dbał o swoich diecezjan, zwłaszcza o ubogich a także o kapłanów. W 1079 r. zginął śmiercią męczeńską na rozkaz króla Bolesława Śmiałego.
{{ article.description }}