Ta niewielka książeczka zawiera kilka refleksji na temat powołania człowieka w podeszłym wieku, a także na temat pewnych dość często pojawiających się w tym okresie życia trudności, które nie kryją problemu moralnego, ale często są wyznawane na spowiedzi jako grzechy. Jest propozycją zamyślenia się nad powołaniem człowieka przeżywającego jesień życia, by zadania z niego wynikające uczynić przedmiotem rachunku sumienia.
Spowiedź generalna to spowiedź obejmująca całe dotychczasowe życie, jeśli osoba przystępuje do niej po raz pierwszy, lub pewien dłuższy odcinek życia od ostatniej spowiedzi generalnej. Podczas spowiedzi generalnej zarówno wyznanie grzechów, jak i rozgrzeszenie obejmuje cały okres, którego dotyczy spowiedź.
Spowiedź generalną zaleca się jako konieczną, potrzebną lub pożyteczną:
DEON.PL POLECA
Początek spowiedzi generalnej wygląda tak samo jak każdej spowiedzi. Po wyznaniu grzechów popełnionych w okresie od ostatniej spowiedzi (od tego trzeba rozpocząć) należy zgłosić spowiednikowi pragnienie odprawienia spowiedzi generalnej wraz z okolicznościami, które takie pragnienie zrodziły. Następnie należy poinformować spowiednika o czasie, kiedy miała miejsce ostatnia spowiedź generalna (o ile miała miejsce).
Kolejnym krokiem będzie wyznanie grzechów, zwłaszcza grzechów ciężkich popełnionych w czasie od ostatniej spowiedzi generalnej. W miarę możliwości należy starać się wyznać wszystkie grzechy, które można sobie przypomnieć. Jest czymś oczywistym, że rachunek sumienia obejmujący niekiedy kilkadziesiąt lat życia z natury rzeczy nie może być zbyt szczegółowy. Na ogół jednak grzechy ciężkie zapisują się w sumieniu dość głęboko i jest możliwe ich wyznanie. Po wyznaniu grzechów może nastąpić dialog ze spowiednikiem. Najlepiej pozwolić spowiednikowi poprowadzić dalszą część spowiedzi.
Otrzymawszy rozgrzeszenie podczas spowiedzi generalnej, nie należy już nigdy więcej powracać w spowiedzi do grzechów z przeszłości. Potrzeba nieustannego wyznawania tych samych grzechów może być znakiem braku wiary w rzeczywiste przebaczenie otrzymane przez sakramentalne rozgrzeszenie przez posługę kapłana.
Spowiedzi generalnej nie należy odprawiać zbyt często. Powinna ona pozostać praktyką nadzwyczajną związaną ze szczególnymi okolicznościami, o których mowa powyżej.
Spis treści
Wprowadzenie
Starość jako powołanie
Sakrament pojednania -kilka zasad ogólnych
Nie grzechy, lecz trudności podeszłego wieku
Spowiedź generalna
Rachunek sumienia
Modlitwa do św. Gerarda -patrona dobrej spowiedzi
Wojciech Zagrodzki CSsR
Wydawnictwo Homo Dei
Kraków 2010
Skomentuj artykuł