eSPe styczeń 2010
Wiele osób rozpoznając swoje powołanie doświadcza równocześnie kuszenia, by odrzucić wezwanie, bo „nie jestem godna/godny”. Przecież grzeszę, co chwilę doświadczam swojej słabości. Bóg jednak nie mówi: „Potrzebuję idealnego człowieka” – Bóg mówi: „Potrzebuję ciebie”.
Jarema Piotr Piekutowski / eSPe
Jak błędne decyzje zamykają serce na prawdę.
Powołanie jest nieodwołalne. Jesteśmy jednak wolni, a diabeł wciąż kręci się wokół nas jak nadgorliwy urzędnik skarbowy. Bóg nie odbierze nam siłą możliwości dokonywania głupich wyborów Możemy w dziedzinie powołania pokrzyżować plany Panu Bogu i sobie samym. Jak? Posłuchajmy opowieści...
o. Mateusz Hinc OFMCap / eSPe
Ciekawe, że w naszych nowoczesnych i skomputeryzowanych czasach spotykamy coraz więcej ludzi, którzy, przeżywają ogromne dramaty związane z poczuciem winy i odrzucenia. Wielokrotnie już słyszałem: „Ojcze, jestem potępiony”. Kiedy pytam dlaczego, otrzymuję bardzo podobne odpowiedzi: „Zgrzeszyłem”, ”Jestem słaby”, „Nie można wybaczyć tego, co zrobiłem”.
Agnieszka / eSPe
Gdy tylko się poznaliśmy, od razu staliśmy się nierozłączni. Mieliśmy wtedy po dziewiętnaście lat. Zaczęliśmy ze sobą rozmawiać i rozmowę tę – od 24 lat - wciąż kontynuujemy. Dialog o życiu. Od pierwszej chwili obdarzyliśmy się też wielkim, nieprzemijającym zaufaniem.
"Wychowawca" styczeń 2010
Jak przeprowadzić spotkanie z rodzicami, aby było satysfakcjonujące dla obu stron? Jak zachęcić rodziców do współpracy ze szkołą? – o tym w styczniowym numerze.
Anna Dziubek / "Wychowawca" styczeń 2010
O sukcesie szkolnym ucznia w znacznym stopniu decyduje harmonijna współpraca nauczycieli i rodziców, zwłaszcza że cele edukacji tych dwóch środowisk są zbieżne. Niestety, praktyka dnia codziennego temu przeczy.
Jarosław Naliwajko SJ
Dobry prezent to taki, który jest dobry i... sprawia przyjemność. I wcale nie musi być ani duży, ani wartościowy o czym na własnej skórze (języku?) przekonał się Stary.
Wacław Oszajca SJ / Przegląd Powszechny 1/2010
To nie jest tak, że to dzięki nam Kościół istnieje, a przeciwnie, to dzięki temu, że istnieje Kościół, a więc świeccy, my istniejemy. Wacław Oszajca SJ dziennikarz i poeta opowiada o swoim życiu zakonnym i relacjach z innymi ludźmi.
Krzysztof Ołdakowski SJ / Przegląd Powszechny 1/2010
W czerwcu ubiegłego roku Benedykt XVI ogłosił rok poświęcony kapłaństwu, by zwrócić uwagę na znaczenie tej posługi w życiu Kościoła i świata. Za szczególnego patrona wybrał św. Jana Marię Vianneya , który przez 41 lat był proboszczem w Ars, w zapadłej francuskiej wiosce.
ks. Mirosław Cholewa / Przegląd Powszechny 1/2010
Teza podana w tytule na pierwszy rzut oka wydaje się nieprawdziwa i jedynie prowokacyjna. Ale czy rzeczywiście nie ma uzasadnienia w życiu? Jakiś czas temu byliśmy wstrząśnięci, gdy znany ksiądz-teolog wprost złożył deklarację niewiary. Przykłady można także zaczerpnąć z nieodległej przeszłości, gdy niektórzy księża deklarowali chęć współpracy z władzami PRL-u, bo czują się niewierzącymi i wykonują jedynie pewne obrzędy.
s. M. Urszula Kłusek SAC / "Sygnały troski"
Gdy powiedziała swoim najbliższym, że będzie zajmować się pomocą dzieciom, które mają trudną sytuację w domu albo wychowują się w domu dziecka, jakoś to przełknęli, choć jej ojciec nie był tym zachwycony. „Nie jesteś Matką Teresą z Kalkuty i nie musisz martwić się o tych, co im życie nie wychodzi – mówił z niezadowoleniem. – Nie po to kształciłem cię tyle lat, żebyś teraz znalazła sobie pracę, która zje ci nerwy, a nie da porządnych korzyści finansowych. Najpierw się czegoś dorób, a potem pracuj za marne grosze”.
Monika Kociszewska / "Sygnały troski"
Jaką zabawkę kupić dziecku? Czym się kierować podczas jej wyboru? Czy warto zamiast kolejnego minilaptopa czy lalki Barbie kupić drewnianą kolejkę czy szmacianką lakę?
ks. Adrian Put / "Wieczernik"
Sakrament namaszczenia chorych dla wielu katolików jest sakramentem „egzotycznym”. Jednak nie w negatywnym znaczeniu. Problemem jest częstotliwość jego występowania w naszym codziennym życiu religijnym. Stosunkowo rzadko spotykamy się z nim w naszych kościołach. Czasami bywa celebrowany podczas dnia chorych lub przy okazji rekolekcji parafialnych.
Ks. Jerzy Sęczek / "Wieczernik"
Jak pomóc dziecku z głębszą niepełnosprawnością intelektualną kroczyć drogą wiary.
Wiara jest darem, łaską. Ale nie jest tylko prezentem, który chrześcijanin otrzymuje od Boga i posiada go do końca życia. Każdy dar Boży jest równocześnie zadaniem, nie można być biernym wobec niego. Wymaga ciągle Bożej łaski i ludzkiego zaangażowania.
Joanna Krych / "Wieczernik"
Stając w obliczu cierpienia, przerażeni jego ogromem i zbuntowani przeciw jego niszczącej mocy, odkrywamy, że nie da się go wytłumaczyć, znaleźć jego sensu bez Boga.
„Wzrastanie” styczeń 2010
W styczniowym „Wzrastaniu” piszemy o księżach śpiewających i grających w piłkę. Prezentujemy polemikę na temat, jak walczyć w obronie nienarodzonych. O nienaruszalności życia rozmawiamy z Tomaszem Terlikowskim. Piszemy o walce z krzyżami i ich obrońcach – dzisiaj i w czasach komunistycznych.
Mirosław Salwowski / "Wzrastanie" styczeń 2010
Gdy w 1939 roku na ekrany amerykańskich kin wchodził film „Przeminęło z wiatrem”, spore kontrowersje wzbudziła okoliczność, iż użyto w nim jednego przekleństwa: „damn”. Obecnie w kasowych filmach i sporej części popularnej muzyki na porządku codziennym jest wulgarna mowa, a mimo to wzbudza to coraz mniej oporów.
Wydawnictwo WAM
Pielgrzymka przypomina nam, że religia nie jest tylko sprawą duszy, ale całego człowieka: duszy i ciała. Rozumieli to dobrze pielgrzymi obchodzący Wielki Tydzień w Jerozolimie. Swoją wiarę wyrażali oni nie tylko modlitwą i kontemplacją Grobu Pańskiego, ale i wysiłkiem wędrówki, często dla nas niewyobrażalnym.
Jan Grosfeld
Autor zebranych w tym tomie esejów zaprasza do refleksji. Refleksji szczególnej, bo obejmującej nie tylko zagadnienia naszej codzienności, ale odwotującej się do dziejów judaizmu i chrześcijaństwa, wykraczającej poza proste uogólnienia i łatwe schematy. Nie boi się trudnych pytań, zaskakujących wniosków i... szczerości wobec czytelnika. «Czekanie na Mesjasza » staje się dzięki temu drogowskazem w poplątanym świecie współczesnych chrześcijan.
Jarosław Naliwajko SJ
W nowy, 2010 rok nasza Zakrystia weszła w sposób tradycyjny. Może i bez fajerwerków ale za to z gruntownym przygotowaniem na wyzwania, jakie będą na nią czekać w nadchodzącej dekadzie.
{{ article.description }}