Dzieje się z nami coś niedobrego. Żyjemy w wielkim społecznym napięciu. Mamy coraz więcej środków, narzędzi, żeby się porozumiewać, a tak naprawdę one oddalają nas od siebie. Chyba nie umiemy z nich korzystać. Nie słuchamy siebie, tylko wygłaszamy swoje monologi. Zamiast rozmowy wyrzucamy z siebie, często bardzo emocjonalnie swoje twitto-podobne komunikaty.
DEON.pl
"Na tym świecie jesteśmy tylko turystami". Niedawno przypomniałem sobie, jak wiele zmienia ta chrześcijańska perspektywa. Gdybyśmy o niej pamiętali, nie napędzalibyśmy konsumpcjonizmu, nie gromadzilibyśmy niepotrzebnych rzeczy i z większym szacunkiem odnosilibyśmy się do świata.
Niedziela i msza z udziałem dzieci. Ewangelia dotycząca kuszenia Jezusa na pustyni, dosłownie kilka minut wcześniej opis kuszenia Ewy w raju. Kazanie, po którym wychodzę pełna podziwu, że można opowiadać dziecku o szatanie, nie budząc w nim nadmiernego i patologicznego lęku, ale uwrażliwiając na coś niezwykle ważnego, na to czym jest duchowa walka.
Deon.pl
Mechanizm reakcji liderów opinii prawicowej i konserwatywnej na niewygodne doniesienia medialne jest - i to trzeba powiedzieć jasno - nie tylko, co istotniejsze, skandaliczny z perspektywy osób skrzywdzonych, ale także szkodliwy z perspektywy interesu Kościoła.
Deon.pl
Istotne polityczne (i nie tylko) wydarzenia, związane z faktem, że już rok trwa opór Ukrainy wobec rosyjskiej agresji, skłaniają pytania, czy wobec bardzo jednoznacznych deklaracji wszystkich zaangażowanych w konflikt stron, nastąpi zmiana stanowiska Stolicy Apostolskiej i samego Franciszka wobec trwającej za naszą wschodnią granicą wojny.
Zakończyliśmy wczoraj kolejny, 56. Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu, który rozpoczęliśmy w zeszłą niedzielę. Nie miał on, niestety, szans na przebicie się do świadomości szerszego grona osób, bo czas nie był do tego nijak sposobny. A szkoda, bo uzależnieni potrzebują czuć wspierającą obecność wspólnoty.
Wielki Post – nasz katolicki wielki motywator. Jest trochę jak nowy rok – chcemy pracować nad nawykami, podejmujemy postanowienia, wyglądamy zmian. Jesteśmy zapraszani, żeby wejść głębiej w naszą wiarę, duchowość, by więcej się modlić, mniej grzeszyć, bardziej zauważać drugiego człowieka i jego potrzeby.
Dziś w Kościele przeżywamy Dzień Modlitwy i Pokuty za grzech wykorzystania seksualnego. Trzeba usłyszeć krzyk zranionych, otworzyć oczy na ten dramat. On wciąż rozgrywa się w wielu domach, klubach sportowych, organizacjach młodzieżowych i w Kościele też. Milcząc nigdy nie uda nam się zmienić ludzkiej mentalności, która jak wiadomo zmienia się najwolniej.
Deon.pl
Zaczął się Wielki Post, który sam w sobie kojarzy nam się z wyrzeczeniami, nawróceniem i w jakiś sposób jest to intuicja dobra i słuszna. Jednak bardzo niepełna… Wielki Post to czas ku relacji, głównie z Panem Bogiem, bo dzięki głębokiej relacji z Nim, łatwiej tworzyć kolejne, z ludźmi i samym sobą, na głębszym i dojrzalszym poziomie. Temu mają służyć wyrzeczenia, modlitwa, jałmużna… Temu też ma służyć spowiedź.
Deon.pl
Chrześcijaństwo, wbrew powtarzanym opiniom, nie było i nie jest pacyfistyczne. Dlaczego? Powód jest prosty, bo w Ewangelię i jej interpretację wpisany jest głęboki realizm i świadomość ludzkiej natury po grzechu pierworodnym.
Nie jest łatwo powiedzieć, jak ma wyglądać współcześnie chrześcijańskie podejście do konfliktów zbrojnych, zwłaszcza tych, które są niezawinione, niesprowokowane, a zatem też agresja jest niesprawiedliwa. Czy jest dobra odpowiedź na to? Chyba nie za bardzo.
Sporo jest ostatnio w przestrzeni internetu trzeźwiących spostrzeżeń na temat relacji, które po pandemii i ogólnej izolacji wszystkich od siebie poszły trochę w innym kierunku. Przyzwyczailiśmy się do zapośredniczania. Ono jest łatwiejsze. By się z kimś „spotkać”, wystarczy napisać, nie trzeba żadnego więcej wysiłku, nie trzeba wychodzić z domu, patrzeć nikomu w oczy, poświęcać niepodzielonego czasu.
Przycichła nieco dyskusja na temat roli Jana Pawła II w wyjaśnianiu przestępstw pedofilskich wśród duchownych. Lada moment wróci jednak ze zdwojoną siłą. W marcu na księgarskich półkach ma się bowiem ukazać książka, mieszkającego od wielu lat w Polsce, holenderskiego dziennikarza Ekke Overbeeka zatytułowana "Maxima culpa", która jak wynika z zapowiedzi ma się "rozprawić" z Karolem Wojtyłą. Niektórzy wieszczą, że będzie ona wstrząsem dla Kościoła w Polsce. Inni w związku z tym przygotowują się do obrony.
Od kilku dni przeglądam media społecznościowe z pewnym niesmakiem. W najbliższą środę rozpocznie się Wielki Post i czuję się jakby ktoś obok mnie krzyknął: "Start! Ruszamy z licytacją! Kto da więcej postanowień, wyrzeczeń i lektur duchowych. Ja! Ja! Ja!".
Synod o synondalności nie jest rewolucją. To tylko jeden z wielu elementów, który uświadamia, że Kościół znajduje się w procesie głębokiej zmiany. Określanie zaś tego procesu protestantyzacją nie tylko nie jest prawdziwe, ale też nie pozwala zrozumieć, co w istocie się dokonuje.
Deon.pl
Śledząc medialne komentarze można odnieść wrażenie, że najważniejszym problemem Europejskiego Kontynentalnego Zgromadzenia Synodalnego w Pradze było odprawianie Mszy świętych w hotelowej sali obrad. W rzeczywistości to było spotkanie ważne dla przyszłości Kościoła na naszym kontynencie.
Jestem idealistą, a w zasadzie mógłbym napisać ‘byłem’ nim na swoje nieszczęście. Pracuję w mediach katolickich, a te u niektórych z definicji są niszowe. Tym niemniej stawiają sobie ważne cele informowania w sposób prawdziwy, uczciwy i bezstronny. Oczywiście, mamy swoją perspektywę i kanon wartości, które szanujemy, ale to nie znaczy, że będziemy w sposób kłamliwy i niezgodny z faktami opisywać rzeczywistość, w której żyjemy i działamy.
Od kiedy pamiętam, lubię przebywanie w ciszy. Gdy nie ma wokół mnie nadmiaru bodźców, począwszy od dźwięku i obrazu, a na ciągłym dotyku małych rączek skończywszy, czuję że odpoczywam i nabieram dystansu do tego co trudne. Dlatego od dłuższego czasu szukałam miejsca, gdzie po prostu uda mi się wyrwać na weekend i odpocząć w całkowitej ciszy.
Deon.pl
W Pradze trwa od kilku dni etap kontynentalny synodu o synodalności. Poza mediami katolickimi informacji o nim próżno jednak szukać w tzw. mediach świeckich. Podobnie było z etapem diecezjalnym, który właściwie do świadomości społecznej się nie przebił.
Życie odgrywa się w rzeczywistości, a nie w świecie wyobrażonym czy wymarzonym. Życie religijne nie jest wyjątkiem, i także w nim rzeczywistość, nawet dramatyczna, jest lepsza niż życie w nieświadomości i samooszukiwaniu.
{{ article.description }}