Inauguracja roku akademickiego na rzymskich uczelniach kościelnych, 22 października 2004

1. Również i w tym roku z radością przyjmuję w Bazylice Watykańskiej liczną i różnorodną wspólnotę rzymskich uniwersytetów kościelnych, które rozpoczynają kolejny rok akademicki. Pozdrawiam z wdzięcznością kard. Zenona Grocholewskiego, sprawującego świętą Eucharystię; pozdrawiam arcybiskupów i biskupów, pracowników Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego, rektorów, wykładowców i studentów uczelni oraz innych instytutów i wydziałów papieskich. Pozdrawiam serdecznie wszystkich i każdego z osobna.

2. «Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie» (Ef 4, 4). Słowa te, napisane przez św. Pawła do Efezjan, dziś odnoszą się do akademickiej wspólnoty kościelnej Rzymu, jedynej tego rodzaju w świecie ze względu na liczbę studentów i zróżnicowanie. Rzeczywiście rzymskie uniwersytety kościelne na swój sposób ukazują jedność oraz powszechność Kościoła. Jedność w różnorodności, opartą na tym samym «powołaniu», to znaczy na wezwaniu, by iść za Chrystusem. Zachęcam zwłaszcza was, drodzy studenci, aby formacja, jaką zdobędziecie podczas tych lat, pomagała wam «postępować» w sposób coraz bardziej «godny powołania» chrześcijańskiego (por. Ef 4, 1). Zachęcam was, abyście ochoczo i z pokorą oddali wasze talenty na służbę Kościoła.

3. W Psalmie responsoryjnym (Ps 24 [23]) była mowa przed chwilą o «pokoleniu», które «szuka oblicza Boga». Myślę o was, drodzy wykładowcy i drodzy studenci, złączeni pragnieniem poznania Boga i wniknięcia w Jego tajemnicę zbawienia, objawioną w pełni w Chrystusie. Psalmista przestrzega, że aby wstąpić na górę Pana, potrzeba «rąk nieskalanych i czystego serca» (por. Ps 24 [23], 4). I dodaje, że kto chce poznać prawdę, musi jej dawać świadectwo w słowach i czynach (por. tamże). «Takie jest pokolenie tych, co szukają Boga», tacy bądźcie i wy, moi drodzy! Bądźcie ludźmi dążącymi do jedności wiary i życia w wymiarze poznania, a przede wszystkim w wymiarze egzystencjalnym.

4. W Eucharystii znajdujemy klucz do syntetycznej interpretacji słowa Bożego z dzisiejszej liturgii. Z jednej strony Eucharystia jest zasadą jedności w miłości, komunii w różnorodności darów. Z drugiej strony stanowi ona mysterium fidei, zawierające zachętę, by od powierzchowności przejść do ukrytej, głębokiej rzeczywistości. Za pośrednictwem Eucharystii Duch Święty oświeca nasze oczy i serca, pozwalając nam zrozumieć znaki nowych czasów (por. śpiew przed Ewangelią, Ef 1, 17; Łk 21, 29-31). Tajemnica eucharystyczna jest szkołą, w której chrześcijanin formuje swój intellectus fidei, ucząc się poznawać przez adorację i wierzyć przez kontemplację. Jednocześnie w tej tajemnicy dojrzewa jego chrześcijańska osobowość, aby stał się zdolny dawać świadectwo prawdzie w miłości.

5. Drodzy bracia i siostry, obecny rok akademicki przypada w Roku Eucharystii. Biorąc przykład ze św. Tomasza z Akwinu i wszystkich Doktorów Kościoła, starajcie się czerpać z Sakramentu Ołtarza nowe światło mądrości i stałą moc do życia ewangelicznego. Niechaj w Eucharystii, niewyczerpanym źródle zbawienia, towarzyszy wam i przewodzi codziennie Maryja, «Niewiasta Eucharystii» i Dziewica posłusznego słuchania.