Papież do Polaków: przypominajcie wszystkim o tym!

- Przypominajcie wszystkim, że Jezus narodzony w Betlejem jest obecny w świecie, jest blisko nas, przynosi nam zbawienie, pragnie zamieszkać w sercu każdego człowieka - zachęcił dziś Ojciec Święty pielgrzymów polskich podczas pierwszej w tym roku audiencji ogólnej.

Oto słowa Franciszka skierowane do Polaków:

Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. Bracia i siostry, pojutrze będziemy obchodzili Uroczystość Objawienia Pańskiego. Ulicami wielu waszych miast i miejscowości przejdą uroczyste korowody Orszaku Trzech Króli. Uczestnicząc w nich i kierując do spotkanych ludzi pozdrowienie świętego Franciszka: "Pokój i dobro", przypominajcie wszystkim, że Jezus narodzony w Betlejem jest obecny w świecie, jest blisko nas, przynosi nam zbawienie, pragnie zamieszkać w sercu każdego człowieka. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

<<Przeczytaj tekst papieskiej katechezy>>

Papieską katechezę streścił po polsku ks. prał. Sławomir Nasiorowski z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

Drodzy bracia i siostry, w dzisiejszej katechezie chciałbym przypomnieć postać Racheli, żony Jakuba, matki Józefa i Benjamina. Księga Rodzaju wspomina, że zmarła rodząc drugiego syna. Zaakceptowała własną śmierć, by tylko mogło żyć jej dziecko. W proroctwie Jeremiasza jej ból staje się odzwierciedleniem bólu narodu wybranego, który rozpacza nad swymi dziećmi żyjącymi na wygnaniu. Rachela uosabia także ból wszystkich matek, opłakujących utratę dziecka i łzy każdego zrozpaczonego człowieka. Jest kobietą nadziei. Nie chce być jednak pocieszana, bo w obliczu tragedii słowa i gesty pocieszenia stają się niestosowne, nie mogą ukoić bólu, zagoić ran.

Skargę Racheli przypomni także św. Mateusz opisując śmierć niemowląt zamordowanych w Betlejem z rozkazu Heroda, obawiającego się narodzin Mesjasza. Trzeba wielkiej delikatności, utożsamienia się z cierpiącymi, by mówić im o nadziei, by wlewać w serca otuchę. Tak wobec człowieka postępuje Bóg. Słowami Jeremiasza pociesza udręczonych: "Powstrzymaj głos twój od lamentu, bo jest nagroda za twoje trudy, jest nadzieja dla twego potomstwa" (Jr 31,16-17). Chrystus podejmując Krzyż najpełniej utożsamił się ludzkim cierpieniem, bólem, konaniem. Umierając na Krzyżu pokonał śmierć. Jego zbawcze dzieło, Ewangelia są dla nas konkretnym znakiem umocnienia i pociechy. Jego zmartwychwstanie rodzi w nas nadzieję i perspektywę nowego życia.