Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 10 lutego 2002

1. Jutro przypada wspomnienie liturgiczne Najświętszej Maryi Panny z Lourdes. W miasteczku położonym w Pirenejach zapłonęło potężne światło nadziei — w szczególności dla cierpiących na ciele i duszy — kiedy 11 lutego 1854 r. Matka Boża ukazując się św. Bernadetcie w grocie Massabielle, powiedziała, że pragnie, aby to miejsce stało się miejscem pielgrzymek i modlitwy.

Od dziesięciu już lat to święto maryjne zostało połączone z obchodami Światowego Dnia Chorego, który dla wspólnoty kościelnej jest dobrą okazją, by zgromadzić się wokół chorych i prosić Maryję, która wszystkim daje pocieszenie i światło, aby otoczyła ich swą matczyną opieką.

W tym roku głównym miejscem obchodów Światowego Dnia Chorego będzie Vailankanny w południowych Indiach, gdzie znajduje się sanktuarium Matki Bożej Uzdrowicielki, nazywane «Lourdes Wschodu», będące celem licznych pielgrzymek. Zawierzamy niebiańskiej opiece Matki Bożej także wyznawców hinduizmu oraz innych religii, którzy chętnie nawiedzają to chrześcijańskie sanktuarium.

W duchowej łączności ze zgromadzonymi w Vailankanny jutro po południu w Bazylice św. Piotra zostanie odprawiona uroczysta Msza św., na której zakończenie z radością spotkam się z chorymi, pracownikami służby zdrowia i stowarzyszeniami wolontariatu.

2. «Aby mieli życie, i mieli je w obfitości» (por. J 10, 10). Te słowa Jezusa, zapisane w Ewangelii św. Jana, są tematem tegorocznego Światowego Dnia Chorego. Przypominają one o podstawowej perspektywie wiary chrześcijańskiej, która również w doświadczeniu choroby, a nawet śmierci zawsze jest otwarta na życie. Wierzący wie, że może liczyć na moc Boga Stwórcy, Chrystusa zmartwychwstałego i Ducha Ożywiciela. Ta perspektywa nadaje sens pracy tych, którzy na rozmaite sposoby z miłością zajmują się chorymi i cierpiącymi: lekarzy, pielęgniarzy, badaczy, farmaceutów, wolontariuszy. Wszystkim tym sługom życia, wśród których jest wiele osób konsekrowanych, pragnę wyrazić najszczersze uznanie.

3. Szczególnie serdeczne myśli pragnę poświęcić drogim chorym na całym świecie. Każdego zapewniam o swej duchowej bliskości, przypominając, że Chrystus wziął na siebie cierpienie człowieka i że stało się ono integralną częścią Jego tajemnicy zbawienia — salvificus dolor. Osoba cierpiąca — gdy z wiarą i miłością łączy się z męką Chrystusa — uczestniczy w Jego walce i zwycięstwie nad złem i nad śmiercią, jak pokazuje świadectwo świętych.

Módlmy się, aby Maryja Dziewica, Uzdrowienie Chorych, otaczała swą opieką cierpiących na ciele i duszy oraz by wspierała tych, którzy z pełnym oddaniem opiekują się nimi.