Czujesz zagubienie i bezradność? To świetny punkt wyjścia, by naprawdę spotkać Jezusa

Owca sama się nie znajduje, drachma sama nie wraca do sakiewki. Zostają odnalezione dlatego, że były zagubione. Na tym właśnie polega nawrócenie, na uznaniu swojego zagubienia i bezradności. Nawrócenie to oderwanie wzroku od samego siebie i przyjęcie tej łaski, która przychodzi do nas od Boga. 

Z Ewangelii wg św. Łukasza: 

Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.  

Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca». 

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę tłum słabych i grzesznych ludzi, który przychodzi do Jezusa, budząc jednocześnie opór i szemranie faryzeuszów i uczonych w Piśmie. W obrazach odnalezionej owcy i drachmy zwrócę uwagę na „radość z jednego grzesznika, który się nawraca”. 

Myśl: Św. Łukasz ukazuje wspólnotę uczniów Jezusa, która nie jest doskonała, nie ma poczucia sprawiedliwości, jak przywódcy religijni, ale jest otwarta na przebaczenie, szuka go i oczekuje na bycie „znalezionym przez Boga”. Owca sama się nie znajduje, drachma sama nie wraca do sakiewki. Zostają odnalezione dlatego, że były zagubione. Na tym właśnie polega nawrócenie, na uznaniu swojego zagubienia i bezradności. Nawrócenie to oderwanie wzroku od samego siebie i przyjęcie tej łaski, która przychodzi do nas od Boga. 

Emocja: Szemranie. Faryzeusze i uczeni w Piśmie zazdrosnym okiem spoglądają na innych, których uważają za gorszych. Narzekają, że Jezus poświęca im więcej uwagi. Szemranie to efekt skoncentrowania na sobie i na swoich wyobrażeniach. Przechodzi tylko wtedy, kiedy uznam swoją bezradność i stanę z nią przed Panem.  

Wezwanie: Poproszę o łaskę uznania swojej słabości, bezradności i zagubienia. Podziękuję za sakrament pokuty, w którym zawsze mogę być odnaleziony przez Boga.