Była zwierciadłem czystości, pokory i prostoty – św. Jadwiga, królowa

Jadwiga jest pierwszą święta, która została kanonizowana na ziemi polskiej, w Krakowie. Jan Paweł II w homilii kanonizacyjnej mówił, że „najgłębszym rysem jej krótkiego życia, a zarazem miarą jej wielkości, jest duch służby. Swoją pozycję społeczną, swoje talenty, całe swoje życie prywatne całkowicie oddała na służbę Chrystusa, a gdy przypadło jej w udziale zadanie królowania, oddała swe życie również na służbę powierzonego jej ludu”. 8 czerwca Kościół wspomina świętą królową Jadwigę.

Urodziła się 18 lutego 1374 roku. Była trzecią, najmłodszą córką Ludwika Andegaweńskiego, króla Węgier i Polski oraz bośniackiej księżniczki Elżbiety. Gdy miała cztery lata, została warunkowo zaślubiona z Wilhelmem Habsburgiem. Dlatego wysłano ją do Wiednia ze względu na przewidywany w przyszłości ślub.

Imiona świętych - Jadwiga

Po śmierci najstarszej z sióstr, Katarzyny, Jadwiga wróciła na Węgry. Wtedy Węgrzy, w 1382 roku, ogłosili królową starszą siostrę Jadwigi, Marię. Wówczas Polacy zaprosili na tron Polski Jadwigę. Koronacja odbyła się 16 października 1384 roku, kiedy Jadwiga miała zaledwie 10 lat.

Tę modlitwę Jan Paweł II odmawiał codziennie aż do śmierci

W perspektywach politycznych pojawiła się wówczas możliwość unii Polski i Litwy. Doszło do niej faktycznie, kiedy Jadwiga poślubiła Władysława Jagiełłę, wielkiego księcia Litwy. Jagiełło przyjął chrzest 15 lutego 1386 roku, a trzy dni później, odbyła się ceremonia zaślubin. Jagiełło miał wówczas 35 lat, Jadwiga 12.

Historycy zgodnie przyznają, że Jadwiga otoczona była dobrymi doradcami, a kiedy rządziła z Jagiełłą miała na celu prawdziwie dobro Polski.

„Wraz z mężem, który dochował obietnic złożonych przed zaślubinami, Jadwiga czynnie uczestniczyła w życiu Królestwa polsko-litewskiego; miała własny dwór i kancelarię, i podejmowała obowiązki administracyjne, popierając sprawiedliwość i pokój tak w sprawach wewnętrznych, jak i w załatwianiu spraw z innymi państwami. Prawo Boże było w jej życiu i działalności najwyższą wartością” (Dekret o heroiczności cnót z 1996 r.).

Jadwiga była zręcznym politykiem. Prowadziła korespondencję z Krzyżakami, spotkała się też z wielkim mistrzem krzyżackim. Wraz ze swoją siostrą zgodnie koordynowały sprawy Węgier i Polski. Nawiązała ścisły kontakt z papieżami Urbanem VI i Bonifacym IX.

Ślubowania św. królowej Jadwigi - Józef Simmler, Public domain, via Wikimedia CommonsSłynęła z niezwykłej dobroci. Dbała o poddanych. Domagała się od męża ukarania żołnierzy królewskich, którzy bezmyślnie spustoszyli wieśniakom pola i zabiegała o naprawienie krzywd.

„Dla chorych założyła wiele szpitali i nie szczędziła pomocy biednym. Mimo młodego wieku zawsze działała z roztropnością, męstwem i łagodnością, mając na uwadze chwałę Boga, dobro Kościoła i swojego ludu. «Była zwierciadłem czystości, pokory i prostoty». Praktykowała umiarkowanie w używaniu dóbr ziemskich i post, unikała próżnej chwały i przepychu, swoją nadzieję złożyła w Bogu i pragnęła wiecznej nagrody” (Dekret o heroiczności cnót z 1996 r.).

Do dzisiaj można też oglądać ślad stopy Jadwigi, którą odcisnęła na kamieniu oblanym wapnem przy budowie kościoła ‘na Piasku’ w Krakowie. Kamieniarz, którego Królowa wsparła w potrzebie, odkuł go i wmurował w zewnętrzną ścianę świątyni.

Jadwiga fundowała, zlecała renowację lub uposażała wiele kościołów. Największym jednak dziełem Jadwigi było odnowienie Akademii Krakowskiej. Założona przez Kazimierza Wielkiego w roku 1364, niedługo po tym podupadła. Jadwiga przeznaczyła wszystkie swoje klejnoty na odnowienie krakowskiej Alma Mater. Zabiegała w Stolicy Apostolskiej o pozwolenie na jej prowadzenie i rozbudowę.

Modlitwa Jana Pawła II o dar pokoju

Król Władysław Jagiełło bardzo pragnął potomka. Jadwiga 22 marca 1399 roku urodziła córkę. Na cześć swojej matki nazwała ją Elżbieta, a na drugie, na cześć papieża, Bonifacja. Dziewczynka zmarła jednak po trzech tygodniach, a sama Jadwiga zmarła niedługo potem, 17 lipca 1399 roku, mając zaledwie 25 lat. Pochowano ją w podziemiach katedry na Wawelu w Krakowie.

Imiona świętych - 8 czerwca

Jej kult rozpoczął się niemal natychmiast. Formalny proces kanoniczny rozpoczęto w 1426 roku. Potem jednak na skutek dziejowych zawirowań nie był doprowadzony do końca. Beatyfikował ją i kanonizował dopiero w roku 1997 Jan Paweł II. W ikonografii św. Jadwiga ukazywana jest w stroju królewskim. Jej atrybut to buciki.