Nasza rzeczywistość nie jest czarno-biała. Mamy także swego rodzaju odcienie szarości

W Święto św. Teresy Benedykty od Krzyża, Edyty Stein towarzyszy nam symbol mądrości, zapalone lampy. Dziesięć panien to uczniowie, każdy pojedynczo i jako wspólnota. Nasza rzeczywistość nie jest czarno-biała. Mamy także swego rodzaju odcienie szarości. Przeżywamy chwile gorliwości – czuwania i zapominamy się, rozpraszając na wiele rzeczy. Moment weryfikacji to spóźnienie pana młodego.

Święto Św. Teresy Benedykty od Krzyża, Patronki Europy

Czytania: Oz 2,16b.17b.21-22; Mt 25,1-13

Z Ewangelii wg św. Mateusza:

Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: "Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!" Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: "Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną". Odpowiedziały roztropne: "Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!" Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam!" Lecz on odpowiedział: "Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was". Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.

Komentarz do Ewangelii:

Obraz: W Święto św. Teresy Benedykty od Krzyża, Edyty Stein towarzyszy nam symbol mądrości, zapalone lampy. Oczyma wyobraźni zobaczę te panny roztropne i nierozsądne. Przyjrzę się im, zwracając uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.

Myśl: Ta wyłącznie mateuszowa przypowieść jest częścią mowy eschatologicznej. Mówi o znaczeniu zwyczajnych, codziennych gestów i postaw. To nie tylko chwila tu na ziemi, ale to perspektywa na całą wieczność. Dziesięć panien to uczniowie, każdy pojedynczo i jako wspólnota. Nasza rzeczywistość nie jest czarno-biała. Mamy także swego rodzaju odcienie szarości. Przeżywamy chwile gorliwości – czuwania i zapominamy się, rozpraszając na wiele rzeczy. Moment weryfikacji to spóźnienie pana młodego. Ono odkrywa nasze nieprzygotowanie, skoncentrowanie na sobie i swoich sprawach, a nie na Panu.

Emocja: „Idźcie i kupcie sobie”. Odpowiedź roztropnych panien może być szokująca. Jej myśl jest jednak ważna. Każdy osobiście jest odpowiedzialny przed Bogiem za swoje życiowe wybory. Musi się opowiedzieć. Nie może tej odpowiedzialności zrzucić na innych.

Wezwanie: Poproszę o mądrość, bym umiał uznać swoje zagubienie i zapomnienie. Podziękuję za doświadczenie uważności i czuwania na przyjście Pana.
Przez chwilę w ciszy będę adorował krzyż.