Moja siostra jest głucha i jest „one second winning child”. To znaczy, że gdy Bóg patrzy na nas, na moją rodzinę, to przez jedną sekundę zanim spojrzy na innych, najpierw patrzy na nią. Zawsze patrzy najpierw na nią.

Ośrodek Adopcyjny „Dzieło Pomocy Dzieciom” serdecznie zaprasza na siedemnaste już spotkanie z cyklu Małopolskich Spotkań Rodzin Adopcyjnych - pod honorowym patronatem Wojewody Małopolskiego Pana Łukasza Kmity i Marszałka Województwa Małopolskiego Pana Witolda Kozłowskiego.

Każdy ma swoich, czasem są też nimi wspólne zajęcia, czasem zupełnie nieszkodliwe, a czasem, zwłaszcza nadużywane, mające niekorzystny wpływ na życie małżeńskie i rodzinne.

„Kiedy tu przyjechałam, to pierwszego dnia chciałam wyjechać. Zobaczyłam te wszystkie dzieci i nie wiedziałam, czy sobie poradzę. Teraz wiem, że to była dla mnie niesamowita lekcja" - mówi Aleksandra Pierchała, jedna z wolontariuszek w Domu Dziecka w Żmiącej.

Niekiedy zdarza się, że komuś z naszych bliskich towarzyszą myśli o samobójstwie, albo nawet je popełnia. Jak się odnieść do takiej sytuacji? Co myśli o niej Bóg?

"Upadłam na ziemię, trzymając go w ramionach, nucąc kołysankę, by uspokoić nas oboje (...) Trzymając swoje pierwsze dziecko w ramionach, wiedziałam, że tracę drugie" - opisuje była aktorka.

Zazwyczaj reklamy tej sieci sklepów są zabawne i wzruszające. Tym razem twórcy postanowili w mocny sposób opowiedzieć o poważnym społecznym problemie.

"Jeśli cokolwiek się wydarzy, kocham Cię" - to ostatnia wiadomość jaką matka wysłała do swojej córki.

"W czasie pandemii brakuje nam możliwości zaspokojenia wielu potrzeb: relacji, kontaktu z innymi, dotyku, bliskości, przynależności, wolności, niezależności czy swobody". Jak sobie radzić w takiej sytuacji? Odpowiada dr Agnieszka Kozak.

"W hospicjum stajemy się kolekcjonerami chwil – każdego śladu, oddechu, odciśniętych stópek i rączek dzieci, które na chwilę przyszły na świat" - mówi Ewa Liegman, pracująca w Hospicjum Pomorze Dzieciom.

Uważna obserwacja rzeczywistości, a także badania naukowe świadczą, że nie jest możliwe, aby para, nawet ta najbardziej dobrana, uniknęła między sobą większych lub mniejszych konfliktów. Oczywiście nie muszą to być typowe kłótnie.

"Starałam się być 'naj' dla niego: najładniejsza, najfajniejsza, ale po czasie odczułam, że tak serio to mało tam mnie. Od początku mówiłam mu wprost o chorobach, dlatego postanowiłam też, że będę mówić wprost o moim stylu i pasjach. Co się okazało? Że właśnie taka jeszcze bardziej mu się podobam" - pisze Kasia.

Przypowieść o talentach należy do chrześcijańskiej klasyki i wielu z nas potrafi przytoczyć jej tekst z zaskakującą dokładnością. Gorzej wypadamy gdy przyjrzymy się jej praktycznemu zastosowaniu w naszym codziennym życiu.

Czas dla siebie jest tak samo ważny jak wizyta twojego dziecka u dentysty. Możliwe, że jest nawet ważniejszy, bo dentysta leczy tylko zęby, a ty dając sobie okazję do nabrania dystansu wobec życia, codziennych zmartwień i problemów, gromadzisz siłę, by być oparciem dla swej własnej rodziny.

Byś może istnieje jakiś próg frustracji, jakaś masa krytyczna złych wymian emocjonalnych, która sprawia, że związek jest nie do uratowania. 

"Najbardziej wzruszające są te momenty, kiedy córki się nimi opiekują. To rodzeństwo będzie dużą siłą w przyszłości" - mówią rodzice.

Lekarze z oddziału psychogeriatrii zainicjowali tę akcję dla pacjentów, zakażonych COVID, którzy nie mogą wychodzić poza oddziały i których nie mogą odwiedzać bliscy. Sprawdź, jak możesz pomóc.

Kim jest Mistrzyni Skuteczności, a kim triangulatorka? Mówi o tym psycholożka.

Celebryci, którzy w ostatnim czasie opublikowali w swoich social mediach filmy i zdjęcia, na których parodiują bądź wyśmiewają osoby z otyłością, wiedzą doskonale, że zbyt wysoka masa ciała nie sprzyja zdrowiu. Prawdopodobnie nie wiedzą jednak o czymś innym: że fat shaming nie jest skutecznym narzędziem w walce z otyłością - i że oni sami, będąc osobami zdrowym i szczupłymi, są w pewien sposób uprzywilejowani.

Kolejne zmiany i obostrzenia budzą emocje nie tylko u dorosłych, ale także u dzieci. Ponownie stracą bliższy kontakt z kolegami koleżankami, ale także z nauczycielami. Jak odnaleźć się w tej rzeczywistości?

{{ article.description }}