Franciszek do Polaków: pamiętajcie, że Chrystus was kocha

"Chrystus żyje nieustannie; kocha nas, ofiaruje nam siebie, jako źródło miłosierdzia, przebaczenia, odkupienia" - przypomniał Ojciec Święty pozdrawiając pielgrzymów polskich podczas dzisiejszej audiencji generalnej w Watykanie.

Franciszek nawiązał do przypadającej w najbliższy piątek uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa.

"Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. W piątek przypada uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przypomina nam ona, że Chrystus żyje nieustannie; kocha nas, ofiaruje nam siebie, jako źródło miłosierdzia, przebaczenia, odkupienia. W Nim możemy odnaleźć pokój ducha, który często zakłóca w nas niepewność, smutek, poczucie grzechu. Ofiarujmy Bożemu Sercu samych siebie, całe nasze życie, czas rozpoczętych wakacji. Życzę wszystkim dobrego wakacyjnego wypoczynku. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus" - powiedział papież do Polaków.

Papieską katechezę streścił po polsku ks. prał. Sławomir Nasiorowski z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

Drodzy bracia i siostry, Dzieje Apostolskie przypominają, że owocem Pięćdziesiątnicy, wylania Ducha Bożego na pierwszą wspólnotę chrześcijańską, był fakt nawrócenia około trzech tysięcy osób, które przyjęły chrzest, otrzymały dar Ducha Świętego, przylgnęły do Chrystusa. Ta grupa, wzór każdej wspólnoty wierzących, stała się zaczynem dzieła ewangelizacji, rodziną Bożą. Wszyscy trwali w nauce Apostołów, w łamaniu chleba i w modlitwach. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie" (por. Dz 2, 42. 47).

Złączeni wzajemną miłością, dzielili się z innymi Słowem Bożym, chlebem, tym, co posiadali. Kościół Jerozolimski szybko stał się źródłem nowej społeczności, zdolnej do przemieniania świata w duchu sprawiedliwości, braterstwa, troski o innych. Źródłem komunii i wrażliwości na potrzeby braci było autentyczne życie liturgią. Należy życzyć, by liturgia, którą przeżywamy, nie była dla nas jakimś tajemniczym obrzędem, ceremonią, lecz autentycznym doświadczeniem obecności Zmartwychwstałego Pana, Jego miłości, spotkaniem z braterską wspólnotą wierzących. Pamiętajmy, że nasze świadectwo może być tym, co przyciąga, fascynuje i zdobywa innych dla Chrystusa (por. Evangelii gaudium, 14).