#katechizm kościoła katolickiego

Nazywanie Kościoła powszechnym (katolickim) nawiązuje do jego etymologii i oznacza "uniwersalny", "cały", "zupełny". Przy tego rodzaju wyjaśnieniach rodzi się pytanie, na czym polega powszechność Kościoła? Można też wskazać sytuacje świadczące o istnieniu w Kościele czegoś, co jest przeciwne jego powszechności. I tak w Kościele stykamy się z brakiem integralności wiary, która zdaniem wielu ma być właśnie potwierdzeniem jego powszechności. Podobnie rzecz się ma w przypadku rozumienia powszechności Kościoła w wymiarze ilościowym.

Kościół jest dla świata znakiem ukazującym zarówno jego boskie pochodzenie, jak i wypełnianie objawionych przez Jezusa Chrystusa Bożych planów wobec świata i wobec poszczególnych ludzi. Wypełnianie tych zamiarów możliwe jest dzięki obecności i działaniu w Kościele Ducha Świętego. To Jego obecność sprawia, że Kościół mimo słabości tworzących go ludzi może światu ofiarować dar Bożego życia. W jaki sposób Kościół objawia światu swoje posłannictwo?

Obraz Kościoła jako ludu Bożego nie sprawia współczesnemu człowiekowi zbyt wiele trudności. Znacznie więcej nieporozumień rodzi się przy wprowadzaniu innego obrazu Kościoła: Ciała Chrystusa. Znaczenie tego określenia wyjaśnia święty Paweł, gdy pisze, że "jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność - podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami" (Rz 12, 4-5). Tłumaczy też, że Głową całego Ciala - Kościele jest Jezus Chrystus (Kol 1, 18).

Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w historii zbawienia. Poszukiwania takie domagają się porzucenia socjologicznego patrzenia na Kościół i widzenia w nim jedynie społeczności uformowanej na wzór innych społeczności ludzkich. Ważne jest też w tej kwestii sięgnięcie do Bożego objawienia, dzięki któremu możliwe jest odczytanie Bożego zamiaru związanego z powołaniem i istnieniem w świecie Kościoła.

Dzisiejszemu człowiekowi, który przyzwyczajony jest do logicznego myślenia, niezrozumiałe jest, dlaczego do "wierzenia w Boga" i "wierzenia Bogu" nie wystarczy jego indywidualne zwracanie się do Boga i dlaczego chrześcijanie tak mocno podkreślają konieczność nawiązywania takiego kontaktu za pośrednictwem Kościoła.

Tajemnica Kościoła pozostaje niezrozumiała do chwili przyjęcia, że jego założycielem jest Jezus Chrystus oraz że On żyje i wypełnia za pośrednictwem Kościoła swoje zbawcze posłannictwo do świata. Jak to możliwe? W jaki sposób Chrystus żyje w Kościele i działa za jego pośrednictwem?

Obecność i działanie Ducha Świętego w Kościele powiązane są z kolejną tajemnicą wiary chrześcijan: wiara w "święty Kościół powszechny". Czym jest Kościół? Kto tworzy Kościół? Dlaczego jest on "święty"? Te i inne pytania nurtują nie tylko wierzących. Są one też powodem wielu nieporozumień i niepokojów człowieka.

Pełnia obecności i działanie Ducha Świętego w całej historii zbawienia objawiona została w wydarzeniu Pięćdziesiątnicy (zesłania Ducha Świętego na Apostołów: Dz 2, 33). Biblijne opowiadanie o Jego zstąpieniu w postaci "języków jakby z ognia" na zgromadzonych w Wieczerniku Apostołów i Maryję obrazuje uroczyste zainaugurowanie nastania zapowiedzianych przez Syna Bożego czasów ostatecznych. Dla wierzących ważne jest rozumienie roli, jaką Duch Święty spełnia w świecie od chwili nastania czasów ostatecznych.

Dla wielu współczesnych chrześcijan Duch Święty pozostaje "nieznaną", a raczej zapomnianą" Osobą Boską. Może to wynikać z Jego "niewyobrażalności", bo nawet na kartach Pisma Świętego Jego Osoba przybliżana jest pod zasłoną obrazów i symboli.

Bóg domaga się od człowieka wysiłku wkładanego w poszukiwanie sensu przyjścia i pobytu Jezusa na ziemi. Najkrócej można powiedzieć, że sensem Jezusowego przyjścia na świat było doskonałe wypełnienie Boże Prawa miłości i sprawiedliwości. Ponadto sensem tym jest wynagrodzenie przez ofiarę na krzyżu popełnionych przeciw miłości i sprawiedliwości wykroczeń. Stąd owocem Jego śmierci na krzyżu jest odkupienie przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza. Jak należy rozumieć i czego dotyczy Jezusowe odkupienie człowieka?

W rozumienia tajemnicy osoby i posłannictwa Jezusa niezbędna jest wiara w tajemnicę Wcielenia. Natomiast samo Jego narodzenie, życie ukryte, później publiczne, a w końcu wydarzenia związane z męką i śmiercią na krzyżu są wydarzeniami historycznymi. Wspominają o nich źródła chrześcijańskie (pisma Nowego Testamentu), a także źródła niechrześcijańskie. Z tych powodów żaden poważny człowiek, także ateista czy wyznawca innej religii, nie może im zaprzeczyć.

Wcielenie Syna Bożego w ludzką naturę jest tajemnicą wiary, dlatego że poczęcie Jezusa nastąpiło poza normalnym, fizjologicznym aktem seksualnym kobiety i mężczyzny.

Uwikłanie się człowieka niewłaściwie korzystającego z daru wolności ściągnęło na człowieka śmierć. Bóg w Starym Testamencie obiecywał ludziom, że wyzwoli ich z mocy śmierci i przywróci utracone życie z Nim w przyjaźni i miłości. Zapowiadał też, że tego wyzwolenia dokona Mesjasz.

Uzyskana odpowiedź na pytania o naturę Jezusa rodzi kolejne. Co było powodem przyjęcia przez Jezusa ludzkiego ciała? Jakie znaczenie dla ludzkości mają Jego narodziny, skoro będąc Bogiem miał ku temu wszelkie prawa i wszelką moc, by bez przyjmowania ludzkiego ciała spełnić wszystkie swoje zamiary.

Od najdawniejszych czasów aż po współczesność ludzie stawiają wiele pytań dotyczących osoby Jezusa. Pytania te odnoszą się przede wszystkim do Jego natury: kim On w rzeczywistości jest?

Poszukując odpowiedzi na powyższe pytanie trzeba najpierw wiedzieć, jaką prawdę przekazuje biblijne opowiadanie o stworzeniu świata i człowieka. Przy wyjaśnianiu znaczenia tego opowiadania trzeba pamiętać, że jego autor szukał formy dostępnej, a jednocześnie zrozumiałem dla ludzi sobie współczesnych prawdy o tym, że początkiem ich istnienia jest Bóg. Autor ten starał się też za pośrednictwem literackiego opowiadania o trwającym sześć dni stwórczym działaniu Bogu zwrócić uwagę na hierarchię istniejącą pośród stworzeń. Chciał wreszcie podkreślić, że szczytem i ukoronowaniem Bożego dzieła stworzenia - powoływania do istnienia - jest człowiek (por. Księga Rodzaju 1, 1-28).

Tajemnicę Boga odsłania człowiekowi także drugie sformułowanie z symbolu wiary: Bóg Stworzyciel. Wiara w Boga Stworzyciela jest odpowiedzią na pytanie o pochodzenie świata i człowieka. Jak jednak doszło do stworzenia świata i człowieka?

Pośród wielu przymiotów przypisywanych Bogu symbol wiary wymienia jedynie Jego wszechmoc. Jak należy rozumieć wszechmoc Boga?

Chrześcijanie wierzą, że treść wyznawanej wiary (depozyt wiary) objawił ludziom Bóg. W przekazie treści wiary odsłonił przed ludźmi rąbek tajemnicy swej boskiej natury oraz swoje zamiary i pragnienia wobec człowieka. Do najważniejszych tajemnic Bożego objawienia należy to, co Bóg powiedział człowiekowi o sobie.

Kościół uczy, że Boga człowiek poznaje dzięki Bożemu objawieniu, a także przy pomocy poszukiwań intelektualnych.

{{ article.description }}