Jezus ma moc, by uwolnić nas od naszych słabości. Ale czy tego chcemy?

Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia.

Czytania: 1 Tm 6,2c-12; Łk 8,1-3

Z Ewangelii wg św. Łukasza:

Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia.

Komentarze do Ewangelii:

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę Jezusa wędrującego po ziemi w towarzystwie Apostołów i kilku uzdrowionych kobiet. Łukasz w swoim summarium nie precyzuje dokładnie liczby uczniów czy kobiet ani ich konkretnych sytuacji. Każdy może się w tej grupie odnaleźć.

Myśl: Ten krótki fragment ewangelii św. Łukasza ukazuje Jezusa, który wędruje, naucza, czyni znaki – egzorcyzmy, uzdrowienia, ale też jest wspomagany przez Dwunastu czy szerszą wspólnotę. Obecność kobiet w otoczeniu Jezusa jest wyjątkowa. W środowisku żydowskim rabini nie przyjmowali kobiet do kręgu swoich uczniów. Pozycja społeczna kobiet u Żydów była niska. Jezus natomiast otoczył Marię, Joannę, Zuzannę i wiele innych swoją troską. Pozwolił im doświadczyć daru swojej obecności i przebaczenia, a nawet więcej, uzdolnił je do służenia, uwalniając od ich bolączek.

Emocja: Być z Nim. To jest najważniejsza misja dla ucznia Chrystusa. Nie studia i intelektualne przyjęcie nauki, ale wspólnota życia. Być z Nim to nie tyle cel do osiągnięcia, ale punkt wyjścia, by Go coraz lepiej naśladować. Jezus uwalnia nas od naszych słabości i uzdalnia do służby Jemu, który utożsamia się z naszymi braćmi i siostrami.

Wezwanie: Poproszę o łaskę usłyszenia głosu Boga, który wzywa mnie do służenia Mu w braciach. Podziękuję za wszystkie powołania kobiet, które sprawiają, że wspólnota chrześcijańska pełniej odpowiada na misję zleconą nam przez Pana.

Jubileusz 2025: Franciszek w Bulli Spes non confundit mówi o źródłach chrześcijańskiej nadziei, że „Jezus, który umarł i zmartwychwstał, jest centrum naszej wiary. Św. Paweł, wyrażając tę treść w kilku słowach, używając tylko czterech czasowników przekazuje nam „rdzeń” naszej nadziei...: Chrystus umarł, został pogrzebany, zmartwychwstał, ukazał się. Dla nas przeszedł przez dramat śmierci” (20). W chwili refleksji pomyślę o tym, co daje mi nadzieję na co dzień?