Jedność uczniów to dar Boga, który tworzy z nas wspólnotę

Uczniowie słuchają słów Pana w żarliwej modlitwie o jedność obecnych i przyszłych Jego wyznawców. Modlitwa Arcykapłańska stylistycznie i treściowo odsyła nas do pierwszych słów Ewangelii św. Jana (Na początku było Słowo...).

Czytania: Dz 20,28-38; J 17,11b-19

Z Ewangelii wg św. Jana:

Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.

Obraz: Jesteśmy w Wieczerniku, gdzie Pan po obmyciu uczniom nóg i wyjściu Judasza wypowiada słowa ostatnich pouczeń. Oczyma wyobraźni zobaczę uczniów, którzy słuchają Jezusa. Posłucham słów tej Modlitwy Arcykapłańskiej. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Uczniowie słuchają słów Pana w żarliwej modlitwie o jedność obecnych i przyszłych Jego wyznawców. Modlitwa Arcykapłańska stylistycznie i treściowo odsyła nas do pierwszych słów Ewangelii św. Jana (Na początku było Słowo...). Sama staje się prologiem wywyższenia Jezusa na krzyżu. Słowo uprzedza i stwarza wszystko, co pojawia się we właściwym czasie. Dynamizm tego stwarzania podkreślony jest przez wiele czasowników, opisujących czynność tworzenia. Jedność uczniów nie jest jednak wynikiem starań człowieka. To dar Boga, który tworzy z nas wspólnotę braci i sióstr. Mamy ten dar przyjąć i zachować.

Emocja: Syn zatracenia. Zwykle to określenie odnosi się do Judasza, interpretowane jako jego potępienie i predestynację do niego. Niektórzy jednak odnoszą te słowa do szatana, bo on także jest stworzeniem upadłym – synem zagubionym. „Jako taki pozostaje nieskończenie miłowany”. Jak długo nienawiść zdolna jest przeciwstawiać się nieskończonej miłości?

Wezwanie: Proszę o pełniejsze poczucie więzi z braćmi, nawet słabymi i grzesznymi. Podziękuję za doświadczenie przebaczenia i przyjęcia, pomimo słabości i grzechu.
Jubileusz 2025: W ramach Roku Świętego pomyślę o jakimś uczynku miłosierdzia (pojednanie, wybaczenie, naprawienie krzywdy...) i zaplanuję, jak go dopełnić.