Jezus uwalnia chłopca od ducha, którym my wszyscy jesteśmy zawładnięci

W dzisiejszej Ewangelii Jezus spełnia prośbę i dokonuje egzorcyzmu. Uwalnia chłopca od ducha niemego i głuchego. To jest duch, którym wszyscy jesteśmy opętani. Nie słyszymy słowa Boga, jesteśmy zamknięci na nie i dlatego nie wchodzimy w kontakt z Panem.

Słowo na dziś (Mk 9,14-29) 

Z Ewangelii wg św. Marka: Gdy przyszli do uczniów, ujrzeli wielki tłum wokół nich i uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi. Skoro Go zobaczyli, zaraz podziw ogarnął cały tłum i przybiegając, witali Go. On ich zapytał: «O czym rozprawiacie z nimi?» Odpowiedział Mu jeden z tłumu: «Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego. Ten, gdziekolwiek go chwyci, rzuca nim, a on wtedy się pieni, zgrzyta zębami i drętwieje. Powiedziałem Twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli». On zaś rzekł do nich: «O plemię niewierne, dopóki mam być z wami? Dopóki mam was cierpieć? Przyprowadźcie go do Mnie!» I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł szarpać chłopca, tak że upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach. Jezus zapytał ojca: «Od jak dawna to mu się zdarza?» Ten zaś odrzekł: «Od dzieciństwa. I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli możesz co, zlituj się nad nami i pomóż nam!». Jezus mu odrzekł: «Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy». Natychmiast ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!» A Jezus widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: «Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!». A on krzyknął i wyszedł wśród gwałtownych wstrząsów. Chłopiec zaś pozostawał jak martwy, tak że wielu mówiło: «On umarł». Lecz Jezus ujął go za rękę i podniósł, a on wstał. Gdy przyszedł do domu, uczniowie Go pytali na osobności: «Dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?» Rzekł im: «Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą ».

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 24.02.2025)

Obraz: Jezus z trzema uczniami wszedł na górę Tabor. Pozostali uczniowie zostali u stóp wzniesienia. Wokół nich zebrał się spory tłum, wśród nich ojciec z chorym synem. Uczniowie doświadczają bezradności wobec wyzwań. Przyjrzę się im i swoim odczuciom.

Myśl: Po powrocie z Góry Przemienienia Jezus został poproszony o uwolnienie chłopca od złego ducha, ponieważ nie mogli tego uczynić Jego uczniowie. Jezus spełnia prośbę i dokonuje egzorcyzmu. Uwalnia chłopca od ducha ‘niemego i głuchego’. To jest ‘duch’, którym wszyscy jesteśmy opętani. Nie słyszymy słowa Boga, jesteśmy zamknięci na nie i dlatego nie wchodzimy w kontakt z Panem. Uczniowie byli bezradni, nie umieli działać pod nieobecność Pana. Jezus zwycięża demona i zaradza naszemu ‘niedowiarstwu’. Wiara czyni nas dziećmi Boga. Możemy Go słyszeć i mówić do Niego, odpowiadać na Jego Słowo.

Emocja: Nieporadność i bezsilność. To przykre uczucia, których doświadczamy w szczególnych sytuacjach. Podczas choroby, kataklizmów, klęsk żywiołowych. Nie jest łatwo przeżywać te chwile w duchu wiary, zgody na działanie Boga. On jednak nie opuszcza nas nawet w chwilach nieporadności i bezsilności.

Wezwanie: Poproszę o dar wiary i odwagi w proszeniu o nią. Podziękuję za możliwość spowiedzi, sakramentalne uwolnienie mnie od złego ducha.

Jubileusz 2024: Znak krzyża to najprostsze wyznanie wiary. Uczynię go z pełną świadomością.