Mamy znaki i wskazówki, które pomagają nam iść dobrą drogą

Życie doczesne ma swoje konsekwencje. To, co wybieram, jak korzystam z dostępnych dóbr ziemskich ma wpływ na moją wieczność.

Z ewangelii wg św. Łukasza: 

Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: "Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu". Lecz Abraham odrzekł: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać". Tamten rzekł: "Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca! Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki". Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!" "Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą". Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą"». 

Obraz: W tym fragmencie ewangelii mamy dwa obrazy. Ziemski, gdzie mamy człowieka bogatego, żyjącego w przepychu oraz żebraka. Niebieski, ‘"łono Abrahama" jest niejako lustrzanym odbiciem tego pierwszego, gdzie żebrak – Łazarz, doznaje pociechy, a bogacz cierpi męki. Oczyma wyobraźni obserwuję te sceny, nazywając poruszenia, jakich doznaję. 

Myśl: Ta historia to nie pochwała ubóstwa ani potępienie bogactwa. Ona przypomina o tym, że życie doczesne ma swoje konsekwencje. To, co wybieram, jak korzystam z dostępnych dóbr ziemskich ma wpływ na moją wieczność. Powinienem patrzeć na moją teraźniejszość z perspektywy końca. Historia ewangeliczna zachęca mnie do wybierania tego, co jest okazywaniem miłosierdzia. Ono jest na co dzień "najlepszą inwestycją". 

Emocja: Przestroga. Mamy znaki i wskazówki, które pomagają nam iść dobrą drogą. Jeśli ich nie słuchamy, to jakbyśmy sami na siebie szykowali wyrok. Jeśli nie praktykuję dobra, miłosierdzia, tracę zdolność widzenia tego, co daje życie. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozumienia, że miłosierdzie jest najważniejszą perspektywą życia. Podziękuję za tych, którzy obdarzają mnie i uczą miłosierdzia. Pomyślę o tym, co chciałbym zapamiętać z tej modlitwy. Zrobię małe postanowienie… 

Tu znajdziesz czytania na niedzielę 25 września 2022 r. - Am 6,1a.4-7; 1 Tm 6,11-16; Łk 16,19-31