Męczennik za polskość w obozie zagłady – bł. ks. Narcyz Putz

Narcyz Putz urodził się w zaborze pruskim, ale aktywnie działał na rzecz społeczności polskiej na terenie Wielkopolski. Był społecznie zaangażowany w odbudowywanie państwowości polskiej. Dbał o polskich chłopów i rolników. Zginął jako męczennik w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau w czasie II wojny światowej. 5 grudnia wspominamy w liturgii błogosławionego księdza Narcyza Putza, jednego ze 108 męczenników II wojny światowej, wyniesionych do chwały ołtarzy przez Jana Pawła II.

Rocznica beatyfikacji 108 męczenników II wojny

Kościół

Urodził się 28 października 1877 roku w Sierakowie, w Wielkopolsce. Maturę uzyskał w roku 1898, a po niej wstąpił do seminarium duchownego. Studia seminaryjne odbywał w Poznaniu i Gnieźnie, gdzie w 1902 przyjął święcenia kapłańskie.

Uroczystości w Licheniu ku czci 108 męczenników

Jako ksiądz, wikariusz i administrator kilku parafii angażował się nie tylko w pracę duszpasterską, ale też był czynnie zaangażowany w wielu polskich stowarzyszeniach działających wtedy w zaborze pruskim. Włączył się w ruch spółdzielczy, pracował w bankach ludowych i instytucjach charytatywnych. Brał w obronę polskich rolników występując przeciwko wywłaszczaniu polskiej ziemi i zakładając organizacje ludowe. Jego działalność religijna, społeczna i narodowa była zauważona, o czym pisała także ówczesna prasa.

W czasie I wojny światowej ksiądz Narcyz Putz wspomagał stowarzyszenia i związki Polaków w Niemczech. Corocznie ich odwiedzał. W 1918 roku organizował i wspomagał powstańców, którzy starali się o odrodzenie Polski po 123 latach zaborów.

Jan Paweł II odmawiał tę modlitwę codziennie aż do śmierci

Od 1920 roku był najpierw administratorem, a potem proboszczem parafii Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy. Skutecznie dbał o ‘polonizowanie’ okręgu i parafii. Odwiedzał parafian po domach, organizował polskie duszpasterstwo. Bardzo mu leżało na sercu duszpasterstwo dzieci. Był współorganizatorem Komitetu Kolonii Feryjnych, z których korzystały setki dzieci z parafii.

W 1925 roku przeniósł się do Poznania, gdzie pracował w parafii św. Wojciecha. Miał umiejętność gromadzenia wokół siebie społeczności wiernych, budowania świątyń i tworzenia wspólnot parafialnych. Pracował w kilku parafiach poznańskich. Wszędzie dbał o duszpasterstwo dzieci. Nie zapominał też o biednych i potrzebujących. Dla nich prowadził tanie kuchnie.

Bł. ks. Narcyz Putz - www.parafia-sierakow.plBył dobrym kaznodzieją i spowiednikiem. Angażował się w życie społeczne i polityczne. Tworzył i promował katolickie czasopisma religijne, w tym pisma parafialne. Przez wiele lat, zarówno w Bydgoszczy, jak i w Poznaniu był radnym miejskim.

II wojna światowa zastała go w Warszawie. Aresztowano go na początku października 1939 roku, ale po kilku tygodniach zwolniono z Pawiaka. Wrócił do Poznania, ale już 9 listopada został ponownie aresztowany i osadzony w złej sławy Forcie VII. Tam był szykanowany, torturowany, bity, ale nie stracił pogody ducha.

W kwietniu 1940 roku został przewieziony pierwszym transportem Polaków do Dachau, a po dwóch miesiącach do obozu w Mauthausen, gdzie do grudnia pracował niewolniczo w kamieniołomach.

Po powrocie do Dachau pracował na plantacjach, a potem w pończoszarni. Mimo trudnej sytuacji zachęcał innych do wytrwania, podnosił na duchu. Był schorowany. Miał dławicę piersiową, nie miał jednej nerki, ale znosił trudy obozu. Potajemnie organizował modlitwy i nabożeństwa – słynne ‘Godzinki’ i ‘Gorzkie żale’. Był wsparciem dla osadzonych współbraci kapłanów.

Rocznica beatyfikacji 108 męczenników II wojny światowej

Pielgrzymka do Polski, Warszawa- 13 czerwca 1999 (Beatyfikacja Reginy Protmann, Edmunda Bojanowskiego i 108 Męczenników)

Serwis Papieski

Zmarł 5 grudnia 1942 roku. Miał zapalenie płuc i leżał w baraku dla niezdolnych do pracy. Świadkowie mówili, że w tym ‘szpitalu’ dano mu zastrzyk z benzyny. Jego ciało zostało spalone w obozowym krematorium. Beatyfikował go 13 czerwca 1999 roku, w gronie ofiar II wojny światowej, Jan Paweł II.